Przełęcz Nowickiego
Z Wikipedii
Przełęcz Nowickiego – przełęcz położona w bocznej grani Tatr na wysokości 2105 m n.p.m.. Przełęcz oddziela od siebie Buczynowe Czuby i Wielką Buczynową Turnię. To najwyższe obniżenie na odcinku pomiędzy Granatami a Ptakiem zostało nazwane na część poety Franciszka Henryka Nowickiego, autora Sonetów tatrzańskich i projektodawcę Orlej Perci.
Dawniej na przełęcz prowadził szlak turystyczny z Doliny Pańszczycy (zlikwidowano go z uwagi na zbyt kruche skały). Przełęcz jest dostępna dla turystów przy przejściu granią, prowadzi przez nią szlak Orlej Perci.
Pierwsze wejście turystyczne:
- latem – ks. Walenty Gadowski, Franciszek H. Nowicki, Antoni Panek, Józef Budz 19 sierpnia 1902,
- zimą – Jan Sokołowski, Stanisław Sokołowski 8 kwietnia 1925
