Reprezentacja Urugwaju w piłce nożnej

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Reprezentacja Urugwaju w piłce nożnej

Skrót FIFA

URU

Przydomek

Charrúas
La Celeste Olímpica
La Celeste

Związek piłkarski

Asociación Uruguaya de Fútbol

Rok założenia

1990

Prezes

Eugenio Figueredo

Trener

Oscar Tabárez od 2006

Najwięcej meczów

Rodolfo Rodríguez (78)

Najwięcej bramek

Héctor Scarone (31)

Pierwszy mecz

Urugwaj -

Argentyna 2-3
(Montevideo, Urugwaj; 16.05.1901)

Najwyższe zwycięstwo

Urugwaj -

Boliwia 9-0
(Lima, Peru; 09.11.1927)

Najwyższa porażka

Urugwaj -

Argentyna 0-6
(Montevideo, Urugwaj; 20.07.1902)

Reprezentacja Urugwaju w piłce nożnej, zwana Charrúa, jako pierwsza w historii zdobyła Puchar Świata. Wynik z 1930 roku powtórzyła jeszcze w 1950 roku.

Na początku XX wieku Urugwaj był jednym z bogatszych krajów Ameryki Południowej, nie trapionym przez wewnętrzne wstrząsy i rewolucje. Wówczas właśnie urugwajska młodzież od ósmego roku życia ujęta była w karby powszechnych ćwiczeń fizycznych. Z niej wyrosło pokolenie piłkarzy "Urusów", którzy na pierwszym Mundialu pokonali w finale 4:2 Argentynę. Dwadzieścia lat później podopieczni Juana Lópeza, wśród których znajdowali się Juan Alberto Schiaffino, Oscar Míguez, Alcide Chiggia, czy Roque Gastón Máspoli, w finałowym meczu ograli 2:1 Brazylijczyków. Ostatni sukces na Mundialu Urugwajczycy odnieśli w 1970 roku, kiedy po porażkach w półfinale z Brazylią i w spotkaniu o trzecie miejsce z RFN, zajęli ostatecznie czwartą lokatę.

Później reprezentacja albo w ogóle nie kwalifikowała się do mistrzostw albo przegrywała w pierwszej lub drugiej rundzie. Mimo iż posiadała w swoich szeregach uznanych zawodników - Horacia Troche, Néstora Goncalvesa, Luiza Ubinasa, Ladislao Mazurkiewicza, czy w latach 80. Enzo Francescoliego, Nelsona Gutiérreza, Victora Diogo - to osiągnięciami nie potrafiła dorównać zespołom z 1930 i 1950 roku. Kryzys pogłębił się w latach 90., kiedy Urugwajczyków zabrakło na dwu turniejach o Puchar Świata.

Ostatnim ich osiągnięciem jest mistrzostwo Ameryki Południowej zdobyte na własnym terenie w 1995 roku.

Od początku 2006 roku selekcjonerem jest Oscar Washington Tabárez, który pełnił już tę funkcję w latach 1988-1990; podczas pierwsze kadencji wprowadził Urugwajczyków do Mundialu 1990. Większość zawodników z obecnej kadry występuje na co dzień w Europie lub Argentynie. Najbardziej znanymi reprezentantami są napastnicy Alvaro Recoba (Inter Mediolan) i Diego Forlán (Villarreal CF) oraz bramkarz, mający za sobą grę w Juventusie Turyn, Fabián Héctor Carini. W 2005 roku karierę zakończył długoletni kapitan drużyny narodowej Paolo Montero.

Największymi sukcesami urugwajskiej piłki nożnej, oprócz dwóch tytułów mistrza świata, są czternastokrotne zwycięstwa w rozgrywkach o Copa America i dwukrotne w Igrzyskach Olimpijskich (w 1924 i 1928 roku).

Spis treści

1 Udział w mistrzostwach świata
2 Udział w Copa América
3 Znani piłkarze
4 Rekordziści
5 Trenerzy reprezentacji Urugwaju od początku lat 90.
6 Mecze z Polską
7 Linki zewnętrzne

[edytuj] Udział w mistrzostwach świata

Estadio Centenario

1930 – Mistrzostwo
1934 – Nie brała udziału
1938 – Nie brała udziału
1950 – Mistrzostwo
1954 – IV miejsce
1958 – Nie zakwalifikowała się
1962 – Runda grupowa
1966 – Ćwierćfinał
1970 – IV miejsce
1974 – Runda grupowa
1978 – Nie zakwalifikowała się
1982 – Nie zakwalifikowała się
1986 – Druga runda
1990 – 1/8 finału
1994 – Nie zakwalifikowała się
1998 – Nie zakwalifikowała się
2002 – Runda grupowa
2006 – Nie zakwalifikowała się

[edytuj] Udział w Copa América

1916 – Mistrzostwo
1917 – Mistrzostwo
1919 – II miejsce
1920 – Mistrzostwo
1921 – III miejsce
1922 – III miejsce
1923 – Mistrzostwo
1924 – Mistrzostwo
1925 – Wycofała się z turnieju
1926 – Mistrzostwo
1927 – II miejsce
1929 – III miejsce
1935 – Mistrzostwo
1937 – III miejsce
1939 – II miejsce
1941 – II miejsce
1942 – Mistrzostwo
1945 – IV miejsce
1946 – IV miejsce
1947 – III miejsce
1949 – VI miejsce

1953 – III miejsce
1955 – IV miejsce
1956 – Mistrzostwo
1957 – III miejsce
1959 – VI miejsce
1959 – Mistrzostwo
1963 – Wycofała się z turnieju
1967 – Mistrzostwo
1975 – III-IV miejsce
1979 – Runda grupowa
1983 – Mistrzostwo
1987 – Mistrzostwo
1989 – II miejsce
1991 – Runda grupowa
1993 – Ćwierćfinał
1995 – Mistrzostwo
1997 – Runda grupowa
1999 – II miejsce
2001 – IV miejsce
2004 – III miejsce

[edytuj] Znani piłkarze

Carlos Aguilera
Fernando Alvez
José Leandro Andrade
Victor Rodriquez Andrade
Pablo Bengoechea
Fabián Héctor Carini
Julio Montero Castillo
Hector Castro
Luis Alberto Cubilla
Víctor Espárrago
Daniel Fonseca
Diego Forlán
Enzo Francescoli
Ladislao Mazurkiewicz
Richard Morales
Paolo Montero
José Nasazzi
Omar Oscar Míguez
Ruben Paz
Alvaro Recoba
Angel Romano
José Santamaria
Héctor Scarone
Juan Alberto Schiaffino
Ruben Sosa
Obdulio Varela
Dario Silva
Marcelo Zalayeta

[edytuj] Rekordziści

Stan na 2 czerwca 2006.

Najwięcej występów w kadrze

#	Nazwisko	Lata gry w kadrze	Mecze
1	Rodolfo Rodríguez	1976-86	78
2	Enzo Francescoli	1982-97	72
3	Angel Romano	1911-27	68
4	Carlos Aguilera	1982-97	65
5	Alvaro Recoba*	od 1995	64
6	Jorge Barrios	1980-92	61
=	Paolo Montero	1991-05	61
8	Nelson Gutiérrez	1983-90	56
=	José Herrera	1988-97	56
10	Pablo García Pérez*	od 1997	55

Najwięcej goli w kadrze

#	Nazwisko	Lata gry w kadrze	Mecze (Gole)
1	Héctor Scarone	1917-30	51 (31)
2	Angel Romano	1911-27	68 (28)
3	Oscar Míguez	1950-58	39 (27)
4	Pedro Petrone	1923-30	28 (24)
5	Carlos Aguilera	1982-97	65 (23)
6	Fernando Morena	1971-83	54 (22)
7	José Piendibene	1909-22	40 (21)
8	Héctor Castro	1924-35	25 (20)
9	Severino Varela	1935-42	24 (19)
10	Carlos Scarone	1909-22	25 (18)