Ricky Steamboat
Z Wikipedii
Richard Blood (ur. 28 lutego 1953 w West Point w Nowym Jorku), profesjonalny zapaśnikiem pochodzenia amerykańskiego. Dla fanów znany jest jako Ricky "The Dragon" Steamboat. Aktualnie Ricky pracuje w federacji World Wrestling Entertainment jako producent rosteru RAW.
Spis treści |
[edytuj] Wczesna kariera (1976-1977)
Ricky jako profesjonalny wrestler zadebiutował w 1976 roku w federacji American Wrestling Association. Stał się jednym z największych wrestlerów lat 80 i początków lat 90. Początkowo Ricky dostał gimmick Sam Steamboat, Jr., który należał wcześniej do wrestlera pochodzenia z Hawaii, Sama Steamboata, a niedługo później przyjął imię Ricky Steamboat, które jest "aktualne" aż do dzisiaj. Z federacji AWA, młody wrestler przeszedł do Championship Wrestling na Florydzie, a stamtad do federacji Georgia Championship Wrestling.
[edytuj] Mid-Atlantic Championship Wrestling (1977-1985)
W 1977 roku Ricky dołączył do "odnóża" federacji National Wrestling Alliance – Mid-Atlantic Championship Wrestling (którą zajmowała się Jim Crockett Promotions), gdzie spędził następne osiem lat życia.
Steamboat dostał się do tej federacji dzięki bookerowi JCP – George'owi Scottowi. Temu młoda gwiazda została polecona przez weterana federacji – Wahoo McDaniela, który osobiście zajął się treningiem i rozwojem Ricky'ego. Ricky dzięki swojej karnacji i umiejętnościach szybko zdobył dużą popularność w świecie wrestlingu, i stał się rozpoznawalny na ulicach. W owym czasie często porównywany był do postaci Rica Flaira.
Steamboat rozpoczął feud z Riciem Flairem, którego stawką był pas Mid-Atlantic television title, należący do Nature Boya. W bezpośredniej walce w hali Raleigh w Karolinie Północnej Ricky spinnował Flaira zdobywając tytuł. Wtedy też stał się wielką gwiazdą federacji.
W czasie kolejnych 8 lat w federacji Mid-Atlantic, Ricky zdobywał trzykrotnie tytuł United States Championship, i sześciokrotnie tytuł World Tag Team (jeden raz z Paulem Jonesem, 5 razy z Jay Youngbloodem). Po raz drugi również udało mu się zdobyć pas telewizyjny, który zmienił nazwę na NWA TV Title.
Fani Mid-Atlantic do dzisiaj pamiętają klasyczne walki i wojny prowadzone przez Rickiego, między innymi batalia Steamboata ze swoim wieloletnim partnerem Paulem Jonesem, wspólna walka z Youngbloodem przeciwko Paulowi Jonsonowi i Baronowi Von Raschke, która skończyła się zdobyciem tytułu mistrzów walk zespołowych, feud Tagów przeciwko Sgt. Slaughterowi i Donowi Kernodle, zakończony wieloma świetnymi pojedynkami, walka przeciwko Jackowi i Jerry'emu Brisco, czy też walka Streamboata przeciwko swojemu mentorowi – Wahoo McDanielowi. Przed odejściem z federacji, Ricky feudował z Tully Blanchardem. Stawką walki był tytuł mistrza telewizyjnego.
W wyniku konfliktów w ówczesnym bookerem JPC – Dusty Rhodesem, Streamboat postanowił odejść z federacji i zaakceptował propozycje Vince'a McMahona, i podpisał kontrakt z federacją World Wrestling Federation w 1985 roku.
[edytuj] World Wrestling Federation (1985-1988)
Ricky w WWF występował przez kolejne trzy lata. W tym czasie prowadził feud z takimi zawodnikami jak Don Muraco, Jake "The Snake" Roberts, oraz "Macho Man" Randy Savage. 29 marca 1987 roku, na gali WrestleMania III, Streamboat zdobył WWF Intercontinental Championship, pokonując Randy Savage'a. Według wielu ludzi, była to najlepsza walka w historii wrestlingu o ten tytuł. Po obejrzeniu tej właśnie walki, Chris Jericho postanowił zostać w przyszłości profesjonalnym wrestlerem.
Kilka tygodni po tym wydarzeniu Ricky poprosił Vince'a McMahona o kilka tygodni wolnego. W tym czasie jego żona – Bonnie spodziewała się pierwszego dziecka – Richarda, Jr. Nie było to na rękę bookerom WWF, którzy z Ricky'ego chcieli zrobić długoterminowego mistrza interkontynentalnego. W ostateczności 2 czewrca 1987 roku, Streamboata pokonał Honky Tonk Man, i zdobył ten tytuł. Miesiąc później Ricky doczekał się potomka.
Ricky powrócił na ring w listopadzie 1987 roku na gali Survivor Series. Jednak zarząd federacji nie chciał już dalej promować tego wrestlera, i nie dostał on pushu na jaki zasługiwał. Ostatni raz w federacji Ricky pojawił się w marcu 1988 roku na gali WrestleMania IV, gdzie przegrał walkę z Gregiem Valentine. Niedługo potem przeszedł na zapaśniczą emeryturę.
[edytuj] World Championship Wrestling (1989)
Ricky Steamboat powrócił na ring już w styczniu 1989 roku. Był to jego powrót do korzeni, do federacji NWA (które zmieniało nazwę na World Championship Wrestling), gdzie stoczył wiele klasycznych walk z "Nature Boy" Riciem Flairem. Już miesiąc po powrocie Ricky sięgnął po najwyższe trofeum federacji – NWA World Heavyweight Championship. Ricky był ostatnim wrestlerem, który bronił tytułu w federacji All Japan Pro Wrestling, pokonując Tiger Mask II (Mitsuharu Misawa). W maju tytuł wrócił do rąk Flaira.
[edytuj] World Wrestling Federation (1991)
Po przegranej tytułu w połowie 1989 roku Ricky ponownie odszedł na emeryturę jako zapaśnik. Latem 1991 roku wrestler wrócił do federacji WWF jako zamaskowany zawodnik. Jednak ponownie nie był promowany na wielką gwiazdę federacji, w której spełniał rolę midcardera. Ciągle pamiętano jego prośbę o kilka miesięcy wolnego sprzed kilku lat. Jedna z ostatnich walk Ricky'ego w WWF odbyła się na gali SummerSlam 1991, gdzie wraz z "British Bulldog" Davey Boy Smithem i The Texas Tornado pokonał The Warlorda i Power and Glory (Paul Roma i Hercules). Niedługo później Ricky odszedł z WWF.
[edytuj] World Championship Wrestling (1991-1994)
W listopadzie 1991 roku Ricky dość nieoczekiwanie powrócił do federacji World Championship Wrestling, jako tajemniczy partner Dustina Rhodesa. W ciągu pobytu w federacji Ricky dwukrotnie zdobył pasy WCW World Tag Team Championship, raz z Rhodessem i raz z Shanem Douglasem. W tym też czasie zdobywał pasy jako pojedynczy wrestler – Tytuł Television oraz United States Heavyweight Championships. Podczas walki ze "Stunning" Steve Austinem w 1994 roku, Ricky przyjął bardzo niebezpiecznego dumpa, i doznał ciężkiej kontuzji pleców. W ostateczności Austin został pokonany, a tytuł US dostał Ricky, jednak z powodu kontuzji został zawieszony.
Steamboat został zwolniony przez prezydenta WCW – Erica Bishoffa, i we wrześniu 1994 roku ponownie i ostatecznie odszedł na emeryturę jako wrestler.
[edytuj] Na emeryturze
Pomimo zakończenia kariery, Ricky nie zrezygnował ostatecznie z wrestlingu. Pojawiał się w różnych federacjach okazyjnie. Między innymi był sędzią w federacji Total Nonstop Action Wrestling, podczas walki Gauntlet for the Gold, której stawką był pas NWA World Heavyweight Championship, oraz sędziował walkę four-way double-elimination match która wyłoniła pierwszego w historii mistrza dywizji X. Ricky pojawił się także w federacji Ring of Honor, gdzie miał swój angle z CM Punkiem.
Na początku 2005 roku Ricky powrócił do federacji Vince'a McMahona – World Wrestling Entertainment, gdzie pełnił funkcje Road Agenta. W październiku 2005 roku na gali WWE Homecoming, Ricky został dodany do Legend WWE.
Na początku 2006 roku Ricky starał się o organizacje ostatniej walki, na gali WrestleMania 22, a jego przeciwnikiem miał być Ric Flair. Bookerzy WWE jednak nie zaakceptowali tego pomysłu i do walki w ostateczności nie doszło.
Dzisiaj Streamboat jest często sędzią na house showach. Prowadził wiele walk John Cena vs. Triple H vs. Edge.
[edytuj] Fakty
Ulubione akcje:
* Flying crossbody * Double chickenwing * Dragon Arm drag * Leaping Judo chop * Knife edge chop * Skin the cat
Tytuły:
National Wrestling Alliance
* 2-time NWA Mid-Atlantic Television Champion * 3-time NWA Mid-Atlantic Tag Team Champion * 2-time NWA United States Heavyweight Champion * 6-time NWA World Tag Team Champion * 1-time NWA Toronto United States Heavyweight Champion * 2-time NWA Mid-Atlantic Heavyweight Champion * 1-time NWA World Heavyweight Champion
Pro Wrestling Illustrated
* PWI ranked him # 13 of the 500 best singles wrestlers of the "PWI Years" in 2003. * PWI ranked him # 19 of the best tag teams of the PWI Years, with Jay Youngblood * PWI ranked him # 82 of the best tag teams of the PWI Years, with Shane Douglas. * PWI Rookie of the Year Award (1977) * PWI Tag Team of the Year Award, with Paul Jones (1978) * PWI Editor's Award (1995) * PWI Match of the Year Awards, versus Randy Savage (1987) * PWI Match of the Year Awards, versus Ric Flair (1989)
World Championship Wrestling
* 2-time WCW World Tag Team Champion * 2-time WCW World Television Champion * 1-time WCW United States Heavyweight Champion
World Wrestling Federation
* 1-time WWF Intercontinental Champion
Wrestling Observer Newsletter
* He is a member of the Wrestling Observer Newsletter Hall of Fame (inducted in 1996). * 1983 Tag Team of the Year (with Jay Youngblood) * 1987 Match of the Year (vs. Randy Savage) * 1989 Match of the Year (vs. Ric Flair) * 5 Star Match: vs. Ric Flair (February 20, 1989) * 5 Star Match: vs. Ric Flair (April 2, 1989) * 5 Star Match: vs. Ric Flair (May 7, 1989) * 5 Star Match: with Sting, Nikita Koloff, & Barry Windham/Dustin Rhodes vs. Rick Rude, Steve Austin, Arn Anderson, Bobby Eaton & Larry Zbyszko (War Games, May 17 1992)
