Rozchodnik kaukaski
Z Wikipedii
Rozchodnik kaukaski | |
Odmiana uprawna `Purpurteppich` |
|
Systematyka | |
Domena | jądrowce |
Królestwo | rośliny |
Podkrólestwo | naczyniowe |
Nadgromada | nasienne |
Gromada | okrytonasienne |
Klasa | Rosopsida |
Rząd | skalnicowce |
Rodzina | gruboszowate |
Rodzaj | rozchodnik |
Gatunek | rozchodnik kaukaski |
Nazwa systematyczna | |
Sedum spurium M. Bieb. |
Rozchodnik kaukaski (Sedum spurium) - gatunek byliny należący do rodziny gruboszowatych. Pochodzi z południowo-zachodniej Azji (Kaukaz). Do Europy został sprowadzony w XIX wieku przez ogrodników. Jest rośliną uprawną, ponadto występuje w wielu rejonach na niżu Polski (dość rzadko) jako zbieg z upraw (ergazjofigofit). Status gatunku we florze Polski: kenofit. Nie stanowi zagrożenia dla rodzimych gatunków.[1][2]
[edytuj] Charakterystyka[3]
- Łodyga
- Wytwarza dwa rodzaje łodyg: wzniesione pędy kwiatowe o wysokości 10-25 cm, oraz płożące się pędy płone, które ukorzeniają się. Na kwiatowych pędach występują skierowane w dół brodawki.
- Liście
- Mięsiste, magazynujące w sobie wodę. Wyrastają tylko na łodydze, brak różyczek liściowych. Odwrotnie jajowate, z klinowatą nasadą zbiegającą w ogonek i karbowane w części wierzchołkowej. U odmian ozdobnych często o czerwonym wybarwieniu. Są nagie, tylko brzegi mają sztywno orzęsione. Ulistnienie przeważnie naprzeciwległe.
- Kwiaty
- Zebrane w ciasny podbaldach. Kwiaty dosyć duże o 5-6 różowych lub purpurowych płatkach korony. Działki kielicha ok. 3 x mniejsze od płatków. Kwitnie od lipca do sierpnia, jest owadopylny, w czasie kwitnienia jest masowo odwiedzany przez pszczoły.
- Korzeń
- Nie zgrubiałe, włókniste.
[edytuj] Zastosowanie
- Roślina uprawna : uprawiany jako roślina ozdobna, szczególnie nadająca się do ogrodów skalnych oraz jako roślina zadarniająca na suche stoki o południowej wystawie.
- Sposób uprawy : uprawiany jest z sadzonek. Jest łatwy w uprawie. Lubi gleby suche, przepuszczalne i lekkie. Najlepsze jest stanowisko słoneczne. Oprócz odchwaszczania nie wymaga innych zabiegów pielęgnacyjnych.
[edytuj] Przypisy
- ↑ Gatunki obce w Polsce
- ↑ Rutkowski Lucjan. Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8
- ↑ Szafer Władysław, Kulczyński Stanisław, Pawłowski Bogumił. Rośliny polskie. PWN, Warszawa, 1953.