Ruchy diktyogeniczne
Z Wikipedii
W geologii ruchy diktyogeniczne, czyli ruchy wielkopromienne albo neotektoniczne, są związane, podobnie jak epejrogeniczne, z podskorupowymi przemieszczeniami magmy lub z bocznymi naciskami. W wyniku tych ruchów powstały w neogenie i czwartorzędzie nabrzmienia i obniżenia, podłużne lub kopulaste, o zasięgu do kilkuset kilometrów i wysokości do kilkuset metrów. Takiemu sfalowaniu wielkopromiennemu uległ w Polsce zarówno wał metakarpacki, jak i orogen karpacki. W obrębie wału metakarpackiego powstało nabrzmienie sudeckie, obniżenie Odry, nabrzmienie śląsko-krakowskie, obniżenie Nidy, oraz nabrzmienie świętokrzyskie. W obrębie Karpat Zachodnich zaznacza się nabrzmienie Beskidów, obniżenie Podhala, nabrzmienie Tatr, obniżenie spisko-liptowskie itd. Szczegółowe, powtarzane pomiary niwelacyjne wskazują, że obszar Polski podlega, zwłaszcza w części zachodniej, przeważnie obniżeniu do 2 mm/rok.