Sąd wiecowy
Z Wikipedii
Sąd wiecowy – szlachecki sąd w dawnej Rzeczypospolitej. Wywodził się z sądu książęcego na wiecu i przez to miał status sądu monarszego, co było o tyle istotne, iż szlachta osiadła mogła być sądzona jedynie przez sąd monarszy.
W Małopolsce w skład sądu wiecowego wchodzili:
- wojewoda
- kasztelanowie
- sędzia ziemski
- podsędek
- pisarz ziemski
W Wielkopolsce w skład sądu wiecowego wchodzili
- starosta
- wojewoda
- kasztelanowie
- sędzia ziemski
- podsędek
- pisarz ziemski
Kompetencją rzeczową obejmował "sprawy ważniejsze" (np. o dobra dziedziczne). Sąd ten, ze względu na swój możnowładczy charakter, był zwalczany przez ogół szlachty i wypierany przez sąd sejmikowy. Sąd wiecowy zanikł do końca XV w.
