Słownik encyklopedyczny Brockhausa i Efrona
Z Wikipedii
Słownik encyklopedyczny Brockhausa i Efrona (ros. Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона) to pierwsza rosyjska uniwersalna encyklopedia porównywana z Britannicą z 1911. Był wydany w 82 podstawowych i 4 uzupełniających tomach w latach 1890-1907 jako wspólne przedsięwzięcie dwóch domów wydawniczych: lipskiego Brockhausa i petersburskiego Efrona. W opracowaniu słownika wzięli udział wielcy rosyjscy uczeni rosyjscy, jak Dmitrij Mendelejew, czy filozofowie, jak Włodzimierz Sołowjow. Pierwszych 8 tomów wyszło pod redakcją I. E. Anrijewskiego, a pozostałe – K. K. Arsieniewa i F. F. Pietruszewskiego.
Pełne wydanie zawiera 121.240 haseł, 7800 ilustracji i 235 map. W 2001 rosyjskie wydawnictwo Tierra (Moskwa) wydało reprint słownika w nakładzie 5000 egz.
Pochodnymi wydawnictwami były Mały słownik encyklopedyczny Brockhausa i Efrona (wyd. I, 1899-1902, 3 tomy; wyd. II, 1907-1909, 4 tomy, 44.194 hasła) oraz Nowy słownik encyklopedyczny (1911-1916, z planowanych 48 ukazało sie 29 tomów do słowa "Otto" ).
Zawartość słowników jest obecnie osiągalna w Internecie w całości lub jako dostęp do haseł.
