Sejsza
Z Wikipedii
Sejsza to swobodna fala stojąca, powstająca w zamkniętych zatokach, morzach i jeziorach pod wpływem wyraźnego zaburzenia równowagi wody (w jednej części zbiornika poziom wody podnosi się, a w drugiej jednocześnie opada).
Termin został zaproponowany przez szwajcarskiego hydrologa François-Alphonse Forel w roku 1890, który zaobserwował zjawisko na Jeziorze Genewskim w Szwajcarii. Nazwa pochodzi od "poruszać się w tę i z powrotem" (w szwajcarskim dialekcie języka francuskiego).
Spis treści |
[edytuj] Przyczyny powstawania
Sejsze mogą być spowodowane wieloma czynnikami. Wywołane są gwałtownymi zmianami ciśnienia atmosferycznego nad zbiornikami wód lub w ich pobliżu, dużymi opadami deszczu w jednej części zbiornika lub gwałtownymi zmianami kierunku wiatru, aktywnością sejsmiczną. W niewielkich zbiornikach wodnych może je powodować ruch statków.
Woda na akwenie wraca do równowagi dzięki sile grawitacji po ustąpieniu warunków wymuszających oscylacje. W wyniku oporów falowanie zanika.
[edytuj] Okres drgań
Naturalny okres drgań fali dla prostopadłościennego zbiornika wynosi:
gdzie:
- T - okres w sekundach,
- L - długość zbiornika w metrach,
- d - średnia głębokość w metrach,
- g - przyspieszenie ziemskie.
[edytuj] Sejsze na świecie
Wszystkie większe jeziora mają małe ruchy sejszowe. Ruchy te często powstają pomiędzy zimnymi i ciepłymi warstwami jeziora. Są obserwowane na jeziorze Loch Ness w Szkocji. W Stanach Zjednoczonych na Wielkich Jeziorach ruch sejszowy nazywany jest "sloshing" (poruszać się w tę i z powrotem). Typowe ruchy sejszowe powierzchni wody mają amplitudę kilku centymetrów. Morze Północne ma często ruchy sejszowe o okresie 36 godzin.
Sejsze jeziorne mogą powstawać bardzo szybko. Np 13 czerwca 1995 na Lake Superior w USA sejsze miały amplitudę około 1,2 metra i powstały przez 15 minut. Na Jeziorze Michigan w USA zaobserwowano 3-metrowe sejsze 26 czerwca 1954 roku.