Sernik (pomieszczenie)
Z Wikipedii
Sernik - w dawnej Polsce pomieszczenie służące do suszenia serów. Najczęściej był to pewien rodzaj drewnianej skrzyni przypominającej niewielką chatkę umieszczoną stosunkowo wysoko nad ziemią, na jednym bądź kilku drewnianych słupach oraz przykrytą daszkiem z gontu. W bocznych ściankach posiadała dużą liczbę nawierconych otworów mających zapewnić jej odpowiednią przewiewność. Do sernika wchodziło się po drabinie.