Sieradowicki Park Krajobrazowy
Z Wikipedii
Sieradowicki Park Krajobrazowy | |
![]() Logo parku |
|
Położenie | gminy: Starachowice, Bodzentyn, Pawłów, Suchedniów, Wąchock |
Powierzchnia | 121,06 km² |
Otulina | 162,36 km² |
Rezerwatów | 3 |
Oficjalna strona Parku | |
zobacz też: Inne polskie parki krajobrazowe |
Sieradowicki Park Krajobrazowy znajduje się w województwie świętokrzyskim. Położony jest w północnej części Gór Świętokrzyskich pomiędzy doliną rzeki Kamiennej od północy i Doliną Bodzentyńską od południa. Od wschodu ograniczają go doliny rzek Świśliny i Pokrzywianki, a od zachodu dolina Kamionki. Powierzchnia Parku wynosi 12106 ha, otuliny 16236 ha.
Lasy zajmujące 85% powierzchni Parku charakteryzują się znacznym zróżnicowaniem siedlisk, składu gatunkowego drzewostanów oraz struktury wiekowej. W runie leśnym występują liczne gatunki roślin prawnie chronionych.
Osobliwości przyrody chronione są w rezerwatach Wykus, Góra Sieradowska i Kamień Michniowski. Ochroną pomnikową objęto obok wiekowych drzew ciekawe obiekty geologiczne; profil pleistoceńskich osadów w wąwozie lessowym Rocław pod Wąchockiem, polodowcowy głaz narzutowy w okolicach Siekierna oraz ostańce skalne Cygańska Kapa i Biały Kamień w leśnictwie Węglów.
Teren Parku związany jest z licznymi wydarzeniami historycznymi. Rozległe i zwarte kompleksy leśne Lasów Siekierzyńskich dawały schronienie oddziałom powstańców z 1863 r. oraz partyzantom II wojny światowej, między innymi największego zgrupowania partyzanckiego AK na Kielecczyźnie dowodzonego przez legendarnego mjr Jana Piwnika "Ponurego". Na terenie parku leży wieś Michniów, w której jest monumentalna Pieta, świadectwo martyrologii ofiar II wojny światowej.
Na obszarze Parku występuje wiele zabytków architektury. Najsłynniejsze z nich to XIII-wieczny Zespół Klasztorny Opactwa Cysterów w Wąchocku oraz kościoły w Tarczku i Radkowicach.
- Zobacz też