Skocznia narciarska na Kruczej Skale

Z Wikipedii

Krucza Skała
brak zdjęcia
Rok otwarcia	1924
Klub	b.d.
Punkt K	85m
Punkt HS	94m
Najdłuższy skok	97,5m Antonin Hajek 2003
Igelit	brak

Skocznia narciarska na Kruczej Skale - jedna z czterech skoczni normalnych w Polsce. Znajduje się w Lubawce na zboczu wzniesienia Krucza Skała w Górach Kamiennych. Jej punkt konstrukcyjny usytuowany jest na 85 metrze.

Skocznia powstała w 1924, wtedy w niemieckiej miejscowości Ullersdorf (po II wojnie Ulanowice, obecnie dzielnica Lubawki zwana Podlesiem). Powstała przy ośrodku sportowym, w którym Niemcy przygotowywali się do Igrzysk 1936. Najważniejszymi zawodami na Kruczej Skale w okresie międzywojennym były Mistrzostwa Dolnego Śląska (21 stycznia 1931).

W 1956 Polski Związek Narciarski uznał skocznię (wtedy K40) za gotową do rozgrywania na niej zawodów. W 1984 znacząco zmodernizowano obiekt, nadając mu punkt K 85. Remont skoczni nastąpił również w 1998, kiedy to możliwe było przesunięcie punktu K na 90 metr. Nie zrobiono tego jednak, jednak m.in. wybudowano wieżę sędziowską, stanowiska trenerskie, wyprofilowano fragment zeskoku.

Obiekt posiada miejsca stojące dla widzów, nie posiada igelitu, przez co skoki na nim mogą odbywać się jedynie zimą. Charakterystyczną cechą skoczni jest to, że rozbieg umieszczony nieco krzywo w stosunku do zeskoku. Na skoczni kilkakrotnie odbywały się zawody w ramach Ogólnopolskiej Olimpiady i Spartakiady Młodzieży.

Oficjalnie uznany rekord skoczni to odległość 95 metrów osiągnięta przez Wojciecha Tajnera (3 lutego 2005), ogólnie najdłuższą odległość osiągnął zaś Czech Antonin Hajek w 2003 - 97,5 m.

Skocznia wykorzystywana była podczas programu TVP 2 Załóż się w 2006, kiedy to zawodnicy oddawali na niej skoki na rowerze.