Sobory laterańskie
Z Wikipedii
Sobory laterańskie - seria synodów i soborów, które odbywały się w pałacu na Lateranie, przyległym do bazyliki św. Jana na Lateranie. W pierwszym tysiącleciu wszystkie sobory powszechne obradowały na Wschodzie, niektóre jednak z synodów laterańskich cieszyły się dużym znaczeniem i uznaniem patriarchów całego Kościoła chrześcijańskiego.
Pierwszy ważny synod laterański został zwołany przez Konstantyna Wielkiego przeciw donatystom i odbył się w roku 313 (pontyfikat Milcjadesa. Przeciw monoteletom zwołany został synod w roku 649 (za pontyfikatu św. Marcina). Synod ten znalazł poparcie św. Maksyma Wyznawcy.
Na Lateranie odbyło się pięć soborów, w Kościele łacińskim zaliczanych do powszechnych.
- I sobór laterański 1123
- II sobór laterański 1139 - uważany za jeden z najważniejszych przed soborem trydenckim
- III sobór laterański 1179
- IV sobór laterański 1215
- V sobór laterański 1512 - 1517.
Zobacz także: Sobór powszechny, Kościół rzymskokatolicki
