Sotnia Burłaki
Z Wikipedii
Sotnia "Burłaki" – jedna z formacji UPA będąca częścią kurenia "Rena", operująca na terenie Bieszczadów i Pogórza Przemyskiego od lata 1944 do roku 1951, działająca w oparciu o zamieszkałą tam ludność ukraińską (głównie bojkowską) pod dowództwem Wołodymyra Szczyhielskiego ps. "Burłaka". Nosiła kryptonim "Udarnyki 4" (94a).
Sotnia ta została utworzona latem 1944 w Bieszczadach. W sotni tej znaleźli się głównie członkowie Ukrainische Hilfpolizei z okolicznych posterunków. 6 sierpnia 1944 sotnia ta rozstrzelała w Baligrodzie 42 Polaków. 19 października 1944 brała udział w ataku na Perehińsko w Karpatach Wschodnich. Od wiosny 1945 sotnia "Burłaki" pacyfikowała wsie polskie na Pogórzu Przemyskim. W sierpniu 1945 sotnia została rozformowana, a żołnierze wcieleni do Samoobronnych Kuszczowych Widdiłów (SKW). Po rozpoczęciu przesiedleń na Ukrainę będących wynikiem polsko-ukraińskiego porozumienia o wymianie ludności we wrześniu 1945, sotnię odtworzono. 11 grudnia 1945 sotnia "Burłaki" podjęła próbę uwolnienia jeńców (głównie niemieckich) z obozu w Nehrybce koło Przemyśla. Akcja zakończyła się niepowodzeniem, głównie z powodu odmowy przez jeńców opuszczenia obozu. 10 września 1946 sotnia zaatakowała Witryłów i Temeszów.
Zbrodnie popełnione przez sotnię w Polsce, napad na Birczę 22 października 1945, Korzeniec, Jamnę, Starą Birczę oraz bestialskie wymordowanie mieszkańców Pikulic.
21 czerwca 1947 sotnia przekroczyła granicę polsko-czechosłowacką, próbując przebijać się na Zachód. Sotnia stoczyła kilkanaście zwycięskich potyczek z armią czechosłowacką, docierając w rejon Małej Fatry. 16 sierpnia 1947 sotnia została podzielona na 7 grup, które miały działać samodzielnie. Część grup przebiła się do Austrii, natomiast sam "Burłaka" poddał się 3 września 1947, a w 1948 został wydany władzom polskim i stracony.
