Stanisława Gierek
Z Wikipedii
Stanisława Gierek z domu Jędrusik (ur. w 1918 w Sosnowcu, zm. 14 kwietnia 2007 w Cieszynie). Od 10 kwietnia 1937 roku była żoną I sekretarza KC PZPR Edwarda Gierka, z którym miała trzech synów: Adama (ur. 1938), Zygmunta (1940-1940?) i Jerzego (ur. 1942).
Edward Gierek był jednym z pierwszych przywódców bloku państw komunistycznych, który był fotografowany nie tylko jako polityk, lecz także prywatnie. W związku z tym jego żona wyrosła w oczach opinii publicznej na "pierwszą damę". Według Jerzego Eislera "była to nie tylko "pierwsza dama" w peerelowskiej Polsce, lecz i w całym bloku państw komunistycznych"[1].
W czasie kiedy jej mąż był pierwszym sekretarzem partii istniało bardzo wiele plotek o Stanisławie Gierek, mówiono o jej rzekomych wizytach w Paryżu po zakupy czy też do fryzjera[2][3].
Kiedy w 1980 po fali podwyżek w Polsce wybuchły strajki, a ówczesny I sekretarz Edward Gierek miał być jakoby naciskany przez działaczy partyjnych aby wprowadzić między innymi totalną blokadę Gdańska, według Adama Gierka, Stanisława Gierek była jedną z osób namawiających jej męża do prowadzenia negocjacji ze strajkującymi[3].
[edytuj] Przypisy
- ↑ Wywiad z prof. Jerzym Eislerem
- ↑ Sylwester z Gomułką i studia na Kubie - dolce vita PRL-u
- ↑ 3,0 3,1 "Wszystkie żony mężów stanu"