Steven Gerrard

Z Wikipedii

Steven Gerrard
Informacje ogólne
Imię i nazwisko	Steven George Gerrard
Data urodzenia	30 maja 1980
Miejsce urodzenia	Whiston,  Anglia
Pozycja	Pomocnik
Wzrost	1.83 m
Waga	83 kg
Informacje klubowe
Obecny klub	Liverpool
Numer	8
Kluby
Lata	Klub	Występy (gole)
1997–do dziś	Liverpool	371 (70)
Reprezentacja narodowa
2000–do dziś	Anglia	51 (10)

Steven George Gerrard (ur. 30 maja 1980 w Whiston) – angielski piłkarz występujący na pozycji środkowego pomocnika (nr 8). Obecnie jest zawodnikiem Liverpool FC, z którym jest związany od początku kariery. Jeden z kluczowych piłkarzy The Reds, od roku 2003 kapitan drużyny. Ceniony za świetną grę na wielu pozycjach (defensywny i ofensywny pomocnik, skrzydłowy, w razie konieczności grał mecze także jako prawy obrońca i napastnik). Uważa się, że obok Thierry Henry'ego z Arsenalu wywiera największy wpływ na swoją drużynę spośród zawodników Premiership (co niegdyś stwierdził sam trener Manchesteru United sir Alex Ferguson). Słynie z niezwykle mocnych i celnych strzałów z dystansu, dokładnych podań na kilkadziesiąt metrów, olbrzymiego zaangażowania w grę i waleczności. Uważany dziś za jednego z najlepszych piłkarzy świata. Wiele osób, w tym m.in. trener Realu Madryt Fabio Capello uważa go za wzór nowoczesnego środkowego pomocnika.

Spis treści 1 Kariera Klubowa 1.1 Młodość 1.2 Pierwsza drużyna 1.3 Kapitan 1.4 Trener Benitez i Liga Mistrzów 1.5 Sezon 2005/2006 2 Reprezentacja 3 Życie osobiste 4 Linki zewnętrzne

[edytuj] Kariera Klubowa

[edytuj] Młodość

Piłkarskie treningi zaczynał w drużynie juniorskiej Whiston Juniors, lecz już w wieku 9 lat zauważyli go wysłannicy Liverpoolu. Dołączył do klubu z Merseyside w 1989 roku. W kolejnych drużynach juniorskich nie grał często. Nigdy nie dostał się też do szkolnych reprezentacji Anglii. Jako czternastolatek miał szansę dołączyć do Manchesteru United, ale ostatecznie zdecydował się pozostać w swoim ukochanym klubie. W listopadzie 1997 roku podpisał swój pierwszy profesjonalny kontrakt z Liverpoolem. Zadebiutował w meczu przeciw Blackburn 30 listopada 1998, wchodząc jako zmiennik w drugiej połowie.

[edytuj] Pierwsza drużyna

W tym samym sezonie zadebiutował w pierwszym składzie The Reds. W meczu Pucharu UEFA przeciw Celcie Vigo, pomimo przegranej klubu, Gerrard był chwalony jako jeden z najlepszych graczy meczu. W sumie wystąpił w 13 meczach sezonu, grając jako zastępca kontuzjowanego Jamiego Redknappa. W kolejnym sezonie (1999/2000) razem z Redknappem tworzył już środek pola Liverpoolu. W czasie swoich pierwszych derby miasta z Evertonem "zaliczył" swoją pierwszą czerwoną kartkę (chociaż wszedł jako zmiennik). W grudniu strzelił swoją pierwszą bramkę, w wygranym 4-1 meczu z Sheffield Wednesday. W sezonie 2000-2001 rozegrał dla klubu z Anfield już 50 spotkań, strzelając w nich 10 bramek. Liverpool zdobył w roku 2001 aż pięć trofeów (Puchar UEFA, Puchar Anglii, Puchar Ligi Angielskiej, Tarcza Dobroczynności, Superpuchar Europy), w czym Gerrard miał olbrzymi udział. Strzelił bramkę między innymi w finale Pucharu UEFA przeciwko Alaves (5-4). Został także mianowany najlepszym graczem młodego pokolenia w lidze angielskiej. W kolejnych sezonach stawał się najważniejszym graczem dla The Reds, liczącym się bardziej dla drużyny niż dotychczas najważniejszy gracz, Michael Owen.

[edytuj] Kapitan

Po mniej udanym sezonie 2002/2003 trener Houllier, próbując przebudować drużynę, w sezonie 2003/2004 powierzył opaskę kapitana Gerrardowi, licząc, że będzie miał na swoich partnerów większy wpływ niż Sami Hyypiä, ale także licząc, że większa odpowiedzialność wpłynie pozytywnie na piłkarza, który otrzymywał dużo kartek. Zmiana ta przyniosła połowiczny efekt. Co prawda Gerrard otrzymał w sezonie jedynie dwie kartki, to Liverpool budowany przez francuskiego szkoleniowca osiągnął kres swych możliwości. Grając bez pomysłu i bez własnego stylu, którego nie potrafił swoich graczy nauczyć Houllier, Liverpool ponownie nie osiągnął sukcesów.

[edytuj] Trener Benitez i Liga Mistrzów

W Liverpoolu nastąpiły zmiany. Zwolniono Gerarda Houlliera, a na jego miejsce zatrudniono Rafę Beniteza, byłego już szkoleniowca Valencii, który zdobył z tym klubem dwukrotnie mistrzostwo Hiszpanii, oraz Puchar UEFA. Nowy menadżer przekonał Gerrarda do pozostania w klubie, chociaż próby sprowadzenia go podejmowała Chelsea, wówczas już rządzona przez Romana Abramowicza. Dla klubu z Anfield zaczęły się lepsze czasy. Co prawda w lidze z trudem prowadzili pogoń za lokalnym rywalem, Evertonem, by zdobyć czwarte miejsce w lidze, dające miejsce w eliminacjach Ligi Mistrzów, ale chimeryczna w Premiership drużyna w europejskich pucharach pokazywała inną twarz. Gerrard zapewnił Liverpoolowi wyjście z grupy w lidze mistrzów, strzelając decydującą o zwycięstwie 3-1 nad Olympiakosem Pireus w ostatniej kolejce, dzięki czemu The Reds awansowali do fazy grupowej kosztem Greków. Pokonując po drodze Bayer Leverkusen, Juventus i Chelsea Liverpool dotarł niespodziewanie do finału rozgrywek, w którym spotkał się z faworytem, drużyną A.C. Milan. Po pierwszej połowie meczu wydawało się, że prowadzący 3-0 Włosi nie oddadzą tytułu. Jednak zmiany dokonane przez trenera Beniteza, a także zawziętość jego graczy odmieniły mecz. Bramkę na 3-1 strzelił właśnie Gerrard, dając tym samym nadzieję swojej drużynie i podrywając ją do walki. W ciągu kilku minut, po golach Vladimira Smicera i Xabiego Alonso Liverpoolczycy doprowadzili do remisu 3-3. Zszokowani Włosi nie zdołali już odpowiedzieć. Mecz zakończył się rzutami karnymi, wygranymi przez The Reds. Po niezwykłym zwycięstwie nadszedł jednak czas na powrót do rzeczywistości. Ponownie swoje zainteresowanie kapitanem Liverpoolu wyraziła Chelsea, a próby wykupienia go zaczął także Real Madryt. Gerrard początkowo nie chciał odchodzić, chciał podpisać ze zwycięzcami Champions League nowy kontrakt. Jednak negociacje przeciągały się ponad półtora miesiąca. Na początku lipca 2005 rozmowy zostały zerwane, a Gerrard publicznie oświadczył, że chce odejść. Starania Rafy Beniteza, prezesa klubu, oraz błagania fanów zespołu doprowadziły jednak do powrotu do negocjacji. 8 lipca Gerrard przeprosił fanów klubu za wcześniejsze oświadczenie i podpisał nowy, wart 100.000£ tygodniowo czteroletni kontrakt. Wkrótce pod jego przywództwem Liverpool zdobył Superpuchar Europy, a Gerrard został doceniony przez ludzi związanych z futbolem. Otrzymał tytuł najlepszego gracza Ligi Mistrzów za sezon 2004/2005 i był w trójce najwyżej sklasyfikowanych graczy w konkursie o Złotą Piłkę France Football.

[edytuj] Sezon 2005/2006

Sezon 2005/2006 był najlepszy w dotychczasowej karierze kapitana Liverpoolu. Strzelił 23 bramki w 53 występach w barwach klubu, a w kwietniu gracze Premiership wybrali go najlepszym piłkarzem sezonu. Sezon ligowy The Reds zakożczyli na 3 miejscu, za Chelsea i Manchesterem United. Liverpool zdobył także kolejne cenne trofeum – Puchar Anglii. W finale z West Ham Gerrard strzelił dwie bramki, w tym gola na 3-3 w doliczonym czasie gry. Po bezbramkowej dogrywce Liverpool wygrał puchar po rzutach karnych. Wielu komentatorów określało potem ten finał jako najlepszy w historii Pucharu Anglii. Po sezonie ponownie pojawiły się plotki o odejściu Gerrarda do Chelsea, jednak tym razem szybko uciął je sam gracz, oświadczając, że pozostaje na Anfield Road.

[edytuj] Reprezentacja

Zadebiutował 31 maja 2000 roku w meczu przeciwko Ukrainie. Następnie trener Kevin Keegan zabrał go na Euro 2000, jednak na mistrzostwach zagrał tylko w jednym meczu, wchodząc z ławki. Swoją pierwszą bramkę dla reprezentacji strzelił po wspaniałym ataku z ponad 20 metrów w wygranym meczu 5-1 nad Niemcami we wrześniu 2001.. Była to bramka na 1-1. Niestety z powodu kontuzji Gerrard nie mógł zagrać w turnieju finałowym, a Anglia odpadła po ćwierćfinale z Brazylią. Jego pierwszym turniejem w barwach Anglii było dopiero Euro 2004 w Portugalii. Był to jednak kolejny nieudany dla Anglii turniej. Odpadli w ćwierćfinale po meczu z Portugalią. Wcześniej w meczu z Francją Gerrard popełnił katastrofalny błąd, podając piłkę pod nogi Thierry'ego Henry'ego, który wykorzystał sytuację sam na sam z bramkarzem. Anglia przegrała ten mecz 1-2. Także kolejne mistrzostwa świata nie były udane. Gerrard, tak jak cała reprezentacja, nie wyróżnił się niczym szczególnym, chociaż strzelił na turnieju 2 bramki. Anglia odpadła w ponownie w ćwierćfinale, po kolejnej porażce z Portugalią. Po trzech nieudanych turniejach selekcjonerem mianowano Steve'a McClarena. Gerrard został mianowany vice-kapitanem reprezentacji. Nowy szkoleniowiec przesunął go na prawe skrzydło, w miejsce odsuniętego od kadry Davida Beckhama, ponieważ współpraca w środku pola między Gerrardem a Frankiem Lampardem wyraźnie się nie układała.

[edytuj] Życie osobiste

Zaręczony z brytyjką Alex Curran, z którą ma dwie córki - urodzoną w 2004 Lilly-Ella oraz Lexie, która przyszła na świat w maju 2006 roku. Ślub pary planowany jest na czerwiec 2007. Ma młodszego kuzyna Anthony'ego, który jest piłkarzem Evertonu. Jego najlepszym przyjacielem w drużynie od lat pozostaje inny wychowanek Liverpoolu, Jamie Carragher.

[edytuj] Linki zewnętrzne

• Official Liverpool FC Site