Stopnie generalskie i admiralskie

Z Wikipedii

Stopnie generalskie i admiralskie - najwyższe stopnie wojskowe przeznaczone dla najważniejszych dowódców.

Generał (łac. generalis - główny, nadrzędny) - wprowadzony do obiegu w XVI w. we Francji. W Polsce od XVII w., początkowo jako stopień dowódczy wojsk zaciężnych, później także na oznaczenie dowódców artylerii (generał artylerii).

We współczesnym Wojsku Polskim istnieją cztery stopnie generalskie w Wojskach Lądowych i Siłach Powietrznych:

• generał (****) - stopień przewidziany dla szefa Sztabu Generalnego Wojska Polskiego;
• generał broni (***) - przewidziany m in. dla dowódców rodzajów sił zbrojnych i dowódców korpusów;
• generał dywizji (**)- przewidziany m in. dla dowódców dywizji;
• generał brygady (*) - przewidziany m in. dla dowódców brygad, zastępców dowódców dywizji, szefów zarządów.

Insygniami generała są gwiazdki na pagonach i czapce (odpowiednio od jednej do czterech) i wężyk generalski tak na pagonach, jak i na otoku czapki. Dodatkowo na klapach marynarek i płaszczów znajdują się orzełki generalkie.

Admirał (arab. amir al bahr - dowódca morski) - wprowadzony do obiegu jako dowódca floty w XII w. przez Wenecjan i Genueńczyków.

Stopnie admiralskie w Polskiej Marynarce Wojennej są równorzędnymi odpowiednikami stopni generalskich.

• admirał (****)
• admirał floty (***)
• wiceadmirał (**)
• kontradmirał (*)

Insygniami admirała na pagonach są galony z pentelkami, galony proste (odpowiednio od żadnego do trzech) i wężyk admiralski oraz na czapce gwiazdki (odpowiednio od jednej do czterech) na pasku otokowym i wężyk admiralski na łuku daszka. Dodatkowo na klapach marynarek i płaszczów znajdują się orzełki admiralskie.