Synagoga Maharszala w Lublinie

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).


Synagoga Maharszala w Lublinie

Data budowy	1567
Data zniszczenia	1942
Data zburzenia	1942
Tradycja	ortodoksyjna
Budulec	murowana
Obecnie	nie istnieje

Pozostałość murów synagogi

Tablica pamiątkowa

Synagoga Maharszala w Lublinie - nieistniejąca obecnie główna i największa synagoga lubelskiej gminy żydowskiej, wchodząca w skład kompleksu synagogalnego znajdującego się na Podzamczu, przy nieistniejącej obecnie ulicy Jatecznej 5.

Synagoga została zbudowana w 1567 roku. Nazwana na cześć rektora i rabina lubelskiego Salomona Lurii, zwanego Maharszalem.

W 1567 roku, król Zygmunt August wydał specjalny dekret zezwalający lubelskim żydom budowę nowej synagogi. Podczas najazdu kozacko-moskiewskiego na Lublin w 1655 roku, pożar strawił synagogę, którą w szybkim czasie odbudowano. Przez kolejne lata zaniedbana, nie remontowana i nie odnawiana, co doprowadziło ją w 1854 roku do katastrofy budowlanej, w której zawaliły się stropy budynku. W 1866 roku, zakończono odbudowę synagogi; ze starej bożnicy zachowano jedynie pierwotny obrys murów zewnętrznych. W dwudziestoleciu międzywojennym planowano przeprowadzić rozległy remont, lecz II wojna światowa przerwała te zamiary.

Podczas II wojny światowej, bożnica była schroniskiem dla ubogich, uchodźców, wysiedleńców oraz stołówką dla biednych. W marcu 1942 roku hitlerowcy zdewastowali synagogę i zamienili ją w miejsce z którego deportowano Żydów do obozu zagłady w Bełżcu. Po likwidacji lubelskiego getta synagoga została wysadzona w powietrze. Po wojnie ruiny synagogi rozebrano w 1954 roku, na polecenie ówczesnych władz miasta. Obecnie na miejscu bożnicy znajduje się Aleja Tysiąclecia. O synagodze przypomina nam tablica pamiątkowa oraz fragment zachowanych murów.

Synagoga była najstarszym znanym obiektem posiadającym bimę czterofilarową. Posiadała również potężne sklepienie oparte na 12 filarach.