Szyizm
Z Wikipedii
Szyizm (od arab. شيعة علي, si'at Ali - stronnictwo Alego) - obok sunnizmu i charydżyzmu stanowi jeden z trzech podstawowych nurtów współczesnego islamu, przez sunnitów zawsze przedstawiany jako innowacja w religii. Drugi po sunniźmie co do liczby wyznawców.
Pierwotnie szyizm był wyznawany głównie przez muzułmanów pochodzenia arabskiego, ale za panowania dynastii Safawidów (1501-1773) doszło do nieomal całkowitej szyizacji Persji, która obejmowała wtedy m.in. obecne terytoria Iranu i Azerbejdżanu, część Afganistanu i Pakistanu, a przejściowo również południowy Irak i Bahrajn na Półwyspie Arabskim.
Szyici nie uznają trzech pierwszych kalifów. Rozdział od sunnitów dokonał się w wyniku sporu o władzę po śmierci kalifa Alego. Szyici nie uznali nowego kalifa, zaś Alego uznali za pierwszego imama. Prawowitymi następcami Mahometa dla szyitów są jedyni potomkowie Alego i córki proroka, Fatimy.
W chwili obecnej wpływy szyizmu utrzymują się głównie na terytorium dawnej Persji (90-96%), w Iraku (56-61%) i Libanie (ok. 30%). Z szyizmu wywodzi się wiele pomniejszych nurtów, a wśród nich warto wymienić Druzów, alewitów, alawizm (nusajryzm), babizm, bahaizm i jazydyzm. Najbardziej znanym szyitą w XX wieku był ajatollah Ruhollah Chomeini.
W Polsce często używa się określenia szyizm na będący jego odłamem imamizm. Mniejszość szyicka zamieszkuje także Polskę.
[edytuj] Gałęzie szyizmu:
Najważniejszym szyickim świętem jest Aszura.
