Szymon Askenazy
Z Wikipedii
Szymon Askenazy (ur. 28 grudnia 1866 w Zawichoście, zm. 22 czerwca 1935 w Warszawie), historyk, głównie stosunków międzynarodowych XVIII i XIX w. Profesor Uniwersytetu Lwowskiego, następnie Warszawskiego. W swoich poglądach politycznych zbliżony do obozu legionowo-piłsudczykowskiego.
Ukończył prawo na Uniwersytecie Warszawskim oraz historię na uniwersytecie w Getyndze, gdzie uzyskał stopień profesora. Jako Żyd nie mógł uzyskać pracy na Uniwersytecie Warszawskim, więc przeniósł się do Lwowa. W latach 1898-1914 wykładał historię nowożytną i historię Polski na Uniwersytecie Lwowskim. Angażował się także w działania na rzecz asymilacji Żydów.
Badał polityczne dzieje Polski XVIII i XIX w. W 1909 został członkiem Akademii Umiejętności. W czasie I wojny światowej przebywał w Szwajcarii. Działał tam na rzecz niepodległości Polski, biorąc udział w pracach Szwajcarskiego Komitetu Generalnego Pomocy Ofiarom Wojny w Polsce.
W latach 1920-1923 był ministrem pełnomocnym z ramienia Polski przy Lidze Narodów w Genewie. W 1924 ponownie odmówiono mu objęcia katedry na Uniwersytecie Warszawskim, choć wykładał tam gościnnie w latach 1927-1935. Był kawalerem Legii Honorowej.
[edytuj] Twórczość
- Książę Józef Poniatowski 1763-1813, (Lwów, 1905)
- Uniwersytet Warszawski, (Warszawa, 1905)
- Rosja - Polska 1815-1830, (Lwów, 1907)
- Łukasiński, (Lwów, 1908)
- Napoleon a Polska, (Warszawa, 1918-1919)
- Przymierze polsko-pruskie, (Warszawa, 1918)
- Gdańsk a Polska, (Warszawa, 1919)
