Transit 2A
Z Wikipedii
| Transit 2A | |
 |
|
| Zaangażowani | US Navy, Johns Hopkins University |
| Indeks COSPAR | 1960-007A |
| Rakieta nośna | Thor Able Star |
| Miejsce startu | Centrum Lotów Kosmicznych imienia Johna F. Kennedy'ego, USA |
| Orbita (docelowa, początkowa) |
|
| Perygeum | 626 km |
| Apogeum | 1046 km |
| Okres obiegu | 101,63 min |
| Nachylenie | 66,7° |
| Mimośród | 0,027004 |
| Czas trwania | |
| Początek misji | 22 czerwca 1960 (05:54 GMT) |
| Koniec misji | sierpień 1962 |
| Wymiary | |
| Wymiary | śr. 0,914 m |
| Masa całkowita | 101 kg |
Transit 2A - amerykański technologiczny satelita wojskowy, który testował system nawigacji dla okrętów podwodnych US Navy przenoszących pociski balistyczne typu UGM-27 Polaris. Wraz ze statkiem wyniesiono również minisatelitę Solrad 1 / GRAB 1, w ramach testowania wynoszenia ładunków typu piggy-back ("na doczepkę"), czyli małych satelitów doczepionych do ładunku głównego. Była to pierwsza udana próba wyniesienia dwóch połączonych statków za jednym razem i ich rozdzielenia w przestrzeni kosmicznej.
[edytuj] Budowa i działanie
Statek został zbudowany przez Johns Hopkins University na zlecenie Departamentu Obrony USA. Statek był kulą o średnicy 0,914 m. Posiadał ogniwa słoneczne ładujące akumulatory Ag i NiCd. Statek posiadał system zmniejszający prędkość obrotową - wypuszczał dwa ciężarki umieszczone na długim drucie, które po zmniejszeniu ruchu wirowego, były odrzucane.
Ładunkiem użytkowym statku były nadajniki radiowe z bardzo stabilnymi oscylatorami. Nadawały na częstościach: 54 MHz (200 mW), 162 MHz (140 mW), 216 MHz (140 mW), 324 MHz (50 mW). Statek posiadał także czujnik podczerwieni, do mierzenia albedo Ziemi, radiometr (3,8 MHz ± 20kHz), do pomiaru radiowego szumu kosmicznego. Ten ostatni przestał działać 24 sierpnia 1960.
[edytuj] Bibliografia
- NSSDC Master Catalog (en)
- Space 40 (cs)
