Triarii
Z Wikipedii
Triarii – (łac. trzeciorzędowi, l.poj. triarius) - w rzymskim legionie republikańskim legioniści walczący w czwartej i ostatniej linii manipułów.
Najstarsi (od ok. 30 do 46 lat) i najbardziej doświadczeni weterani, stanowili linię rezerw, którą wprowadzano do walki w krytycznych momentach (stąd powiedzenie res ad triarios venit – sprawa doszła do triarii, jest synonimem beznadziejnej sytuacji). Ich uzbrojenie różniło się od uzbrojenia hastati i principes posiadaniem długiej na ok. 3 m. włóczni (hasta) w miejsce dwóch oszczepów (pila), co zbliżało ich metody walki do klasycznych hoplitów. Oprócz włóczni triarii byli wyposażeni w gladius (krótki miecz) oraz scutum (tarczę), elementy charakterystyczne dla wszystkich typów legionistów. Pod względem uzbrojenia ochronnego przewyższali pozostałych żołnierzy, gdyż każdy z nich posiadał nagolenice, cassis (hełm) oraz pancerz kolczy (kolczuga).
