Typ danych
Z Wikipedii
Typ - w językach programowania opis rodzaju, struktury i zakresu wartości, jakie może przyjmować dany literał, zmienna, stała, argument, wynik funkcji lub wartość.
Przykładowe typy występujące w wielu językach programowania:
- typ całkowity (w C, C++, Javie np. int, w Pascalu np. integer) - typ reprezentujący liczbę całkowitą z jakiegoś zakresu zależnego od języka a nawet konkretnej implementacji.
- typ zmiennoprzecinkowy (w C, C++, Javie np. double, w Pascalu np. real) - typ reprezentujący przybliżoną wartość liczby rzeczywistej.
- typ znakowy (w C, C++, Javie, Pascalu np. char) - typ reprezentujący pojedynczy znak (ASCII lub w nowszych implementacjach Unicode)
- typ tekstowy (w Javie String, w C++, Pascalu np. string) - typ reprezentujący cały tekst. W C jego rolę pełni wskaźnik do literału znakowego - const char*
- typ wskaźnikowy - oznacza wskaźnik na zmienną zadanego typu.
- typ referencyjny - odmiana wskaźnika, referencja jest różnie pojmowana w poszczególnych językach.
- typ wyliczeniowy - typ mogący przyjmować jedną z zadanych symbolicznych wartości, np. (czerwony, zielony, niebieski)
- typ tablicowy - ciąg zmiennych zadanego typu indeksowanych liczbą całkowitą z pewnego przedziału (w większości języków programowania) lub dowolnym unikalnym kluczem który może być zarówno liczbą jak i ciągiem znaków (w PHP)
- typ strukturalny - zespół połączonych w jedną całość zmiennych zwanych polami struktury. Do każdego pola można się odwoływać oddzielnie.
- klasa (typ obiektowy) - odmiana struktury, w której oprócz zespołu danych dodane są także procedury działających na tych danych. Zmienna typu klasy nazywa się obiektem. Pojęcie klasy spowodowało powstanie nowego paradygmatu programowania, zwanego programowaniem obiektowym i zrewolucjonizowało sposób myślenia programisty, który od tej pory patrzy na program jako na zbiór autonomicznych obiektów.
- typ pusty (np. void w C i C++, NULL) - występuje np. w oznaczaniu funkcji nie zwracających żadnych zmiennych.
- typ logiczny (np. bool w C++) - może przyjmować wartości logiczne 1 (true, t) lub 0 (false, nil).