Valandil (król Arnoru)
Z Wikipedii
Valandil – fikcyjna postać ze stworzonej przez J.R.R. Tolkiena mitologii Śródziemia.
Wspominają o nim bohaterowie Władcy pierścieni. Informacje na jego temat znajdują się w Dodatkach do trzeciego tomu powieści.
Postać ta nie pojawia się w ekranizacji Władcy pierścieni (reżyseria Peter Jackson).
Nie należy mylić tej postaci z inną – Valandilem, księciem Andúnië w Drugiej Erze.
- W angielskim oryginale – Valandil
- Przekład Marii Skibniewskiej – Valandil
- Przekład Jerzego Łozińskiego – Valandil
- Przekład Marii i Cezarego Frąców – Valandil
Uwaga: W dalszej części artykułu znajdują się szczegóły fabuły lub zakończenia utworu.
Valandil (ur.? rok Drugiej Ery – zm. 249 rok Trzeciej Ery) – Dúnadan, trzeci król Arnoru. Był czwartym synem Isildura. Miał trzech braci: Elendura, Aratana i Ciryona. Urodził się w Rivendell podczas wojny Ostatniego Sojuszu z Sauronem. W 3 roku Trzeciej Ery dotarł tam Ohtar ze szczątkami Narsila, przekazując wieści o klęsce na Polach Gladden. Siedem lat później Valandil, będąc już dorosłym, wstąpił na tron Arnoru i rządził przez 239 lat. Ze wszystkich władców Północnego Królestwa panował najdłużej. Jego synem był Eldacar.
Imię Valandil pochodzi z języka quenya i znaczy w tej mowie Miłujący Valarów (ewentualnie Oddany Valarom, Kochający Valarów).
Poprzednik Isildur (król Arnoru i Gondoru) |
Królowie Arnoru | Następca Eldacar |