Wantule

Z Wikipedii

Wantule – część Doliny Miętusiej (boczna odnoga Doliny Kościeliskiej w Tatrach), pokryta rumowiskiem ogromnych, wapiennych bloków skalnych. Nazwa pochodzi od góralskiego słowa wanta – duża skała, blok skalny. Wantule położone są powyżej Wyżniej Miętusiej Równi i zajmują ok. 0,25 km kwadratowego powierzchni. Niektóre z wantul mają masę do 2500 ton, wszystkie razem ok. 45 mln ton. Powstały pod koniec epoki lodowcowej, w wyniku obrywu skalnego z Chudej Turni (tzw. Dziurawe). Lodowiec, pokrywający wówczas całą dolinę, przesunął je o ok. 0,5 km w dół. Śladem po lodowcu są m. in. ogromne kotły polodowcowe w Wielkiej Świstówce powyżej Wantul. Według legendy góralskiej wantulami przywaleni zostali pasterze wraz z szałasem, za to, że odmówili pomocy żebrakowi, który aż tutaj dotarł po prośbie.

Teren Wantuli zarastał górnoreglowy las świerkowy. W 1968 roku wyłamała go potężna wichura, obecnie odtwarza się on na nowo. Wantule, leżące w obrębie Tatrzańskiego Parku Narodowego są uważane za jedno z piękniejszych miejsc w Tatrach. Nie są dostępne dla turystów. Najbliżej nich prowadzi niebieski szlak turystyczny od wylotu Doliny Małej Łąki poprzez Przysłop Miętusi na Małołączniak.