Warszawianka (klub sportowy)
Z Wikipedii
Klub Sportowy Warszawianka - założony w 1921 roku przez rodziny Luxemburgów i Lothów, którzy obok nazwy Warszawianka, przyjęli barwy czarno-białe i literę W - symbol i emblemat klubu. Początkowo klub był nastawiony na piłkę nożną. W tej dziedzinie odniósł niemałe sukcesy: mistrzostwo Warszawy w 1925 roku, grę w III lidze, pokonanie Legii w jej debiucie w I lidze. Z czasem w klubie powstały sekcje kolejnych dyscyplin: koszykówki, hokeja, łyżwiarstwa, kolarstwa, lekkiej atletyki, szermierki i od 1999 roku pływania. Największe sukcesy w całej historii istnienia klubu odnosili lekkoatleci. W czasie wojny pozycja Warszawianki mocno osłabła. Większość klubów w Polsce została zlikwidowana. W latach 50. XX wieku uroczyście reaktywowano działalność Warszawianki, a w 1961 roku oddano pierwsze obiekty przy ul.Puławskiej. Stadion piłkarski Warszawianki był bardzo nowoczesny, lecz w chwili obecnej jest zdewastowany i kompletnie zniszczony. Warto również wspomnieć o niemałych sukcesach w piłce ręcznej.
Do olimpijczyków KS Warszawianki zaliczani są:
- Aleksander Szenajch (lekka atletyka) - 1924 r.
- Czesław Foryś, Feliks Żuber (lekka atletyka) - 1928 r.
- Janusz Kusociński (lekka atletyka) -1932 r.
- Janusz Kalbarczyk (łyżwiarstwo szybkie) - 1936 r.
- Stanisława Walasiewicz,
- Eugeniusz Lokajski (lekka atletyka),
- Mieczysław Kapiak (kolarstwo),
- Aleksander Polus (boks),
- Marian Suski,
- Tadeusz Friedrich,
- Władysław Segda (szermierka)- Berlin
- Helena Dmowska (lekka atletyka),
- Emil Ochyra (szermierka)- 1960 r. i 1964 r.
Dzisiejszym przykładem wychowanka Warszawianki jest Marek Plawgo, Kamila Skolimowska, Małgorzata Pskit , Grzegorz Tkaczyk.
