Wielka Pustynia Wiktorii
Z Wikipedii
Wielka Pustynia Wiktorii (ang. Great Victoria Desert) – piaszczysta pustynia w południowo-wschodniej części Australii Zachodniej i północno-zachodniej Australii Południowej granicząca od północy z Pustynią Gibsona. Obszar jej to 1 549 000 km2, a roczna suma opadów wynosi 200-250 mm.
To jałowy, suchy i z rzadka zaludniony region na południu Australii. Szeroki na ponad 700 km z zachodu na wschód i oddzielony od Wielkiej Zatoki Australijskiej Niziną Nullarbor.
Letnie temperatury dnia sięgają do 32-40°C. W zimie spadają do 18-23°C.
Zamieszkuje ją wiele różnych grup australijskich aborygenów tj. Kogara i Mirning.
W 1875 brytyjczyk Ernest Giles jako pierwszy Europejczyk przeszedł pustynię. On też nadał pustyni nazwę imieniem ówczesnej brytyjskiej Królowej Wiktorii.
