Willem van den Blocke

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Willem van den Blocke (ur. ok. 1550 w Mechelen, zm. w styczniu 1628 w Gdańsku), rzeźbiarz i architekt pochodzenia flamandzkiego, reprezentant stylu manierystycznego.

Spis treści

1 Rodzina
2 Działalność przed przybyciem do Gdańska
3 Działalność w Gdańsku
4 Zachowane dzieła
5 Niektóre dzieła przypisywane W. van den Blockowi

[edytuj] Rodzina

Ojciec, Franciszek van den Blocke, prawdopodobnie także był rzeźbiarzem. Być może bratem Willema był Egidiusz (Aegidius) van den Blocke, który już 6 czerwca 1573 uzyskał w Gdańsku prawo wykonywania zawodu rzeźbiarza.

Willem ożenił się z Dorotą Wolff. Miał liczne potomstwo, z których znanych jest siedmioro: Abraham - rzeźbiarz, Jakub - mistrz ciesielski, Izaak i Dawid - malarze, Katarzyna, Zuzanna i trzecia córka nieznana z imienia.

Willem van den Blocke był anabaptystą, co często utrudniało mu życie.

[edytuj] Działalność przed przybyciem do Gdańska

Praktykował w pracowni Cornelisa Florisa w Antwerpii. Ok. 1569 przybył do Królewca, gdzie wraz z grupą rzeźbiarzy z kręgu Florisa pracował nad wielkim posągiem księcia Albrechta, ustawionym w tamtejszej katedrze w 1571. W 1581 wykonał w tej samej katedrze nagrobek księżnej Elżbiety, pierwszej żony księcia Jerzego Fryderyka, zmarłej 1578. Następnie opuścił Królewiec i 1581-83 pracował nad nagrobkiem Krzysztofa Batorego, brata króla Polski. Nie wiadomo, gdzie wówczas przebywał, ale z początkiem 1584 osobiście udał się do Gyulafehérvár w Siedmiogrodzie (obecnie Alba Iulia w Rumunii) i zmontował gotowy pomnik w tamtejszym kościele.

[edytuj] Działalność w Gdańsku

18 czerwca 1584 rzeźbiarz przybył do Gdańska, zaopatrzony w rekomendację króla Stefana Batorego. Dzięki królewskiemu poparciu otrzymał korzystne warunki uprawiania zawodu, mimo braku obywatelstwa miejskiego i przynależności do cechu. Wiadomo, że spotykały go nieprzyjemności ze strony cechu, wobec czego Rada Miasta w 1590 musiała potwierdzić artyście otrzymane wcześniej przywileje.

Największym dziełem w Gdańsku była budowa Bramy Wyżynnej, zrealizowana do 1588. Poza tym tworzył epitafia i pomniki nagrobne. Przypisuje mu się też autorstwo detali kamieniarskich niektórych domów mieszczańskich w Gdańsku, Toruniu i Elblągu.

[edytuj] Zachowane dzieła

nagrobek króla Szwecji Jana III Wazy, 1593-96; aż do 1782 pomnik pozostawał w Wielkiej Zbrojowni w Gdańsku, a na miejscu przeznaczenia w Uppsali został zestawiony dopiero 1817-1818
epitafium Edwarda Blemkego w kościele Mariackim w Gdańsku, 1591
nagrobek Ture Bielke i jego żony Margarety Sture w katedrze w Linköping w Szwecji, ok. 1615