Wrotkarstwo figurowe
Z Wikipedii
Wrotkarstwo figurowe (artystyczne) jest dyscypliną sportową wywodzącą się z łyżwiarstwa figurowego. Zwłaszcza kilkadziesiąt lat temu, kiedy technika nie pozwalała na budowanie lodowisk całorocznych, było ono wręcz dyscypliną zamienną, a najlepsi łyżwiarze figurowi, często odnosili sukcesy również i na wrotkach.
Wrotkarze figurowi mają do wyboru wrotki tradycyjne - czterokołowe (ang. roller-skates lub quad skates) oraz bardziej nowoczesne tzw. łyżworolki (inline skates). Ostatnimi czasy sięgają oni jednak raczej po rolki.
[edytuj] Zawody wrotkarskie
Zawody we wrotkarstwie figurowym rozgrywają się na specjalnie do tego przeznaczonych halach sportowych o odpowiednich wymiarach (1800 m2) i nawierzchni, zwanymi wrotowiskami, ale niekiedy może je zastąpić odpowiednio przygotowana sala gimnastyczna.
Zawodnicy startują w pięciu kategoriach:
- jeździe solowej pań
- jeździe solowej panów
- parach sportowych
- parach tanecznych
- łyżwiarstwie synchronicznym
Tak samo, jak łyżwiarze mają do wykonania program skrócony i dowolny, a w przypadku par tanecznych - taniec obowiązkowy, oryginalny i dowolny. Za swoje układy otrzymują noty w wysokości od 1 do 10. Oceniani są za zawartość techniczną programu oraz tzw. wrażenie artystyczne.
Układ programów nie jest całkowicie dowolny - wrotkarze muszą zawrzeć w nich odpowiednią ilość i rodzaj skoków, piruetów, kroczków, spiral itp. Są to te same rodzaje elementów, jakie wykonują łyżwiarze.
[edytuj] Zobacz również
- łyżwiarstwo figurowe
- łyżwiarstwo synchroniczne
- Mistrzostwa Świata we Wrotkarstwie Artystycznym 2005
- Mistrzostwa Świata we Wrotkarstwie Artystycznym 2006
