XVII Korpus Armijny SS (węgierski)
Z Wikipedii
XVII Korpus Armijny SS (węgierski) (niem. XVII Waffen-Armee-Korps der SS (ungarisches) – formowany związek operacyjny Waffen-SS jako organ dowodzenia węgierskich dywizji Waffen-SS
We wrześniu 1944 r. Niemcy wydali zgodę na utworzenie XVII Korpusu Armijnego SS, który miał stanowić organ dowodzenia wyższego szczebla dla 25 Dywizji Grenadierów SS "Hunyadi" i 26 Dywizji Grenadierów SS "Hungaria". W późniejszym czasie w jego skład miały wejść kolejne węgierskie formacje. Dopiero od stycznia 1945 r. rozpoczęło się kompletowanie dowództwa Korpusu spośród niemieckich i węgierskich oficerów sztabowych, które jednak zostało szybko wstrzymane. W marcu w Burghausen w Niemczech wznowiono organizowanie służb i oddziałów sztabu Korpusu. Do końca wojny w ich skład weszło ok. 260 ludzi. Poza sztabem zdążono sformować plutony: motocyklowy (rozpoznawczo-kurierski), tłumaczy i łączności oraz wzmocniony pluton wartowniczy. Na czele Korpusu od marca stał SS-Obergruppenführer Ferenc Fékétehalmy-Czeydner, a od 4 maja SS-Obergruppenführer Jenö Ruszkay-Ranzenberger. Tego dnia dowództwo Korpusu poddało się oddziałom amerykańskiej 3 Armii gen. George`a Pattona. Obaj dowódcy Korpusu zostali następnie wydani komunistycznym władzom węgierskim, a te przekazały ich Jugosławii, gdzie byli osądzeni jako przestępcy wojenni i skazani na śmierć.
