Zaraza żółta
Z Wikipedii
| Zaraza żółta | |
 |
|
| Systematyka | |
| Domena | jądrowce |
| Królestwo | rośliny |
| Podkrólestwo | naczyniowe |
| Nadgromada | nasienne |
| Gromada | okrytonasienne |
| Klasa | Rosopsida |
| Rząd | jasnotowce |
| Rodzina | zarazowate |
| Podrodzina | zarazowate |
| Rodzaj | zaraza |
| Gatunek | zaraza żółta |
| Nazwa systematyczna | |
| Orobanche flava Mart. & F. W. Schultz | |
Zaraza żółta (Orobanche flava) – gatunek rośliny dwuletniej należący do rodziny zarazowatych. Roślina pasożytnicza – pasożyt całkowity. W Polsce występuje dość rzadko, wyłącznie w Karpatach, na pogórzu i bardzo rzadko w Sudetach.
[edytuj] Charakterystyka
- Łodyga
- Gruba, wzniesiona, pojawia się nad ziemią tylko w czasie kwitnięcia i owocowania rośliny. Ma wysokość 15-70 cm i żółty kolor, jest mięsista. Nie rozgałęzia się. Często łodygi tworzą gęste skupisko.
- Liście
- Jako pasożyt nie posiada typowych liści, a jedynie niewielkie i nie posiadające chlorofilu łuski, będące przekształconymi liśćmi. Wyrastają skrętolegle, mają ten sam, żółty kolor, co łodyga. W dolnej części łodygi są dość gęste, w górnej rzadkie i krótsze od międzywęźli.
- Kwiaty
- Grzbieciste, dwuwargowe, siedzące, zebrane w duży kłos na łodydze. U młodych osobników jest on gęsty, u starszych w dolnej części staje się luźniejszy. Działki kielicha 1- lub 3-nerwowe. Korona ma długość ok. 20 mm, ciemnożółty kolor, a jej czerwonawa górna warga ma jedną lub dwie łatki. Grzbietowa krawędź korony jest na całej długości równomiernie zgięta. Rurka korony bez przewężenia, stopniowo rozszerzająca się. Bardzo szybko po przekwitnięciu brunatnieje i więdnie. Słupek jeden o nagiej szyjce i żółtym znamieniu, zalążnia bez guzów . Szyjka słupka po przekwitnięciu kwiatów jest na szczycie ślimakowato skręcona i wystaje z korony. 4 pręciki o owłosionych w dolnej połowie nitkach wyrastają 4-6 mm powyżej nasady górnej wargi. Górna część nitek pręcików jest pokryta gruczołkami. Kwiaty bez zapachu. Roślina kwitnie od czerwca do lipca.
- Korzeń
- Nie posiada korzeni, lecz ssawki (haustorium), za pomocą których od rośliny żywicielskiej pobiera substancje pokarmowe oraz wodę z solami mineralnymi.
- Biotop, wymagania
- Ziołorośla, lasy, szczególnie nad potokami. Wyłącznie w górach i na pogórzu. Pasożytuje przeważnie na lepiężnikach, rzadziej na mniszku i miłosnej górskiej. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla zespołu Petasitetum-kablikiani.
[edytuj] Ochrona
Roślina objęta ochroną gatunkową. Wszystkie gatunki zaraz podlegają prawnej ochronie.
[edytuj] Źródła
- 1.Matuszkiewicz, Władysław. Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa : Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 8301144394.
- 2.Rutkowski Lucjan. Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8
- 3.Szafer Władysław, Kulczyński Stanisław, Pawłowski Bogumił. Rośliny polskie. PWN, Warszawa, 1953.
