Zenon Licznerski
Z Wikipedii
Zenon Licznerski (ur. 27 listopada 1954 w Elblągu), polski lekkoatleta - sprinter.
Zawodnik Startu Elbląg, Lechii Gdańsk, Górnika Zabrze i Legii Warszawa. 2-krotny olimpijczyk: Montreal 1976 - 4. miejsce w sztafecie 4 x 100 m (38.83); Moskwa 1980 - srebrny medal w sztafecie 4 x 100 m (38.33). W reprezentacyjnej sztafecie 4 x 100 m zajął m.in. 3. miejsce (Montreal 1979 - 38.85) i 1. miejsce (Rzym 1981 - 38.73) w Pucharze świata oraz zdobył tytuł mistrza Europy (Praga 1978), gdzie partnerami w sztafecie byli: Zenon Nowosz, Leszek Dunecki i Marian Woronin (38.58). Dwa zwycięstwa wywalczyła sztafeta z Licznerskim podczas finału Pucharu Europy: w Turynie (1979 - 38.47) i Zagrzebiu (1981 - 38.66), dwa razy zajęła też w tych zawodach 3. miejsca (1977 - 39.38, 1983 - 38.97). Był także brązowym medalistą HME w Katowicach (1975) w biegu na 60 m (6.74).
15-krotny rekordzista kraju (100 m, 200 m, sztafeta 4 x 100 m klubowa i reprezentacyjna. 14-krotny mistrz Polski: 100 m, 200 m, 4 x 100 m, mistrz kraju w hali na 200 m (1982). Rekordy życiowe: 100 m - 10.22 (1976), 200 m - 20.63 (1978).
