Leszek Dunecki
Z Wikipedii
lekkoatletyka | ||
![]() |
1980 Moskwa |
sztafeta 4 x 100 m |
Leszek Ryszard Dunecki (ur. 2 października 1956 w Toruniu) - polski lekkoatleta sprinter, medalista olimpijski.
Jest synem Grzegorza Duneckiego, przedwojennego mistrza Polski na 200 m.
Jako junior zdobył złoty medal w skoku w dal podczas Mistrzostw Europy Juniorów w 1975.
Startował na Igrzyskach Olimpijskich w Moskwie 1980, gdzie zdobył srebrny medal w sztafecie 4 x 100 m (razem z Krzysztofem Zwolińskim, Zenonem Licznerskim i Marianem Woroninem). W biegach indywidualnych zajął 6. miejsce w biegu na 200 m, a na 100 m odpadł w ćwierćfinale.
Był mistrzem Europy w sztafecie 4 x 100 m na Mistrzostwach Europy w Pradze 1978 (razem z Zenonem Nowoszem, Licznerskim i Woroninem). Indywidualnie był czwarty na 200 m i piąty na 100 m.
Był wicemistrzem Europy w hali na 60 m w Wiedniu 1979.
Siedem razy zdobył tytuł mistrza Polski:
- bieg na 100 m - 1984
- bieg na 200 m - 1978, 1979, 1980, 1981 i 1984
- sztafeta 4 x 100 m - 1982
Osiem razy poprawiał rekordy Polski na 200 m (do 20,24 s) i w sztafecie (do 38,33 s).
Rekordy życiowe:
- bieg na 100 m - 10,26 s
- bieg na 200 m - 20,24 s
- skok w dal - 7,98 m
Żona Duneckiego Małgorzata była także znaną lekkoatletką, olimpijką.