Zespół Bannwartha
Z Wikipedii
Zespół Bannwartha - to historyczne określenie zespołu uszkodzenia OUN w przebiegu boreliozy.
W 1948r. Bannwarth opisał zespół objawów neurologicznym zapoczątkowanych pojawieniem się rumienia skórnego określanego jako ECM - erythema chronicum migrans do którego dołączyły objawy limfocytarnego zapalenia opon mózgowych, bóle korzonkowe i objawy zapalenia nerwów czaszkowych i obwodowych.
Dopiero w 1982r Willy Burgdorfer odkrył krętka, nazwanego później na jego cześć Borrelia burgdorferi i wykazał jego związek przyczynowy z rozwojem choroby określanej mianem borelioza.
Aktualnie powyższy zespół objawów chorobowych jest klasyfikowany jako neuroborelioza.