Zofia Włodzimierzówna
Z Wikipedii
Zofia Włodzimierzowna (ur. 1139-1142, zm. 5 maja 1198) - księżniczka ruska, królowa duńska.
Była córką Włodzimierza Wsiewołodowica, syna księcia nowogrodzkiego, i Ryksy Bolesławówny z dynastii Piastów. Nieznana jest dokładna data, ani miejsce jej urodzin. Pojawił się pogląd, że była córką Wołodara, księcia mińskiego, ale nie cieszy się on popularnością w literaturze historycznej.
23 października 1157 roku wyszła za księcia Szlezwiku, pretendenta do tronu Danii - Waldemara. Nie stroniła od czynnego udziału w polityce. Zapisała się także tym, że w Kalunborgu wystawiła jedyny w średniowiecznej Skandynawii kościół w stylu bizantyjskim.
Urodziła ośmioro dzieci: dwóch synów: Kanuta i Waldemara oraz sześć córek.
Po śmierci Waldemara wyszła za mąż za Ludwika III, landgrafa Turyngii.
