Związek Sześciu Miast
Z Wikipedii
 |
 |
 |
| Budziszyn | Görlitz | Żytawa |
 |
 |
 |
| Lubań | Löbau | Kamieniec Łużycki |
Górnołużycki Związek Sześciu Miast (niem. Sechsstädtebund, czes. Šestiměstí) założono 1 czerwca 1346. W jego skład weszły miasta leżące wzdłuż Via Regia Lusatica (pol. Królewskiej Drogi Łużyckiej):
- Kamenz (pol. Kamieniec Łużycki, łuż. Kamjenc),
- Budissin obecnie: Bautzen (pol. Budziszyn, łuż. Budyšin),
- Löbau (pol. Lubiniec, łuż. Lubij),
- Zittau (pol. Żytawa, łuż. i czes. Žitava),
- Görlitz (łuż. Zhorjelc),
- Lubań.
Sojusz miast powołano w celu zabezpieczenia interesów kupieckich poprzez wzmocnienie siły ekonomicznej i politycznej miast Związku i wspólną ochronę szlaków handlowych przede wszystkim zaś w celu walki z rycerzami-rabusiami (niem. Raubrittern). Czas największego rozkwitu ośrodków przypada na pierwsze 200 lat istnienia federacji. Umowa o wzajemnej pomocy prawnej i zbrojnej umocniła pozycję mieszczaństwa – Związek stał się największa siłą polityczną w Górnych Łużycach przewyższającą nawet pozycję szlachty. Rada miejska Budziszyna prowadziła całą korespondencję handlową w imieniu wszystkich miast a doroczne konwenty delegatów odbywały się najczęściej w Löbau.
W 1547 król Czech i Węgier Ferdynand I nałożył na miasta Związku olbrzymią karę za rzekomą zdradę podczas religijnej wojny szmalkaldzkiej w bitwie pod Mühlberg, 24 kwietnia 1547. Pomimo żądań króla, na dzień przed bitwą miasta rozpuściły swe wojska, bowiem upłynął dwumiesięczny termin na jaki Związek udzielił mu swych sił. Sojusz został rozbrojony, ukarany kontrybucją w (astronomicznej, jak na ówczesne czasy) wysokości 100 tys. guldenów, a ponadto podatkiem od piwa, przepadkiem dóbr ziemskich na rzecz korony oraz utratą przywilejów. Pomimo podźwignięcia się gospodarczego miast federacji już w ciągu następnej dekady, potęga polityczna Związku nie została nigdy odbudowana.
Sojusz został rozwiązany po kongresie wiedeńskim w 1815.
W 1991 Związek reaktywowano.
