Zygmunt Krauze
Z Wikipedii
Krauze Zygmunt (ur. 1938 r.)
[edytuj] Biografia
Studiował fortepian i kompozycję w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Warszawie. W 1963 r. wraz z innymi kompozytorami i muzykami zaczął organizować koncerty muzyki współczesnej. Otrzymał stypendium rządu francuskiego na studia u Nadii Boulanger (1966). W 1967 r. założył zespół "Warsztat Muzyczny", dla którego skomponowano ponad 100 utworów. Jest laureatem I nagrody na Międzynarodowym Konkursie Gaudeamus dla wykonawców muzyki współczesnej. W 1973 r. został zaproszony przez Deutscher Akademischer Austauschdienst na roczny pobyt w Berlinie Zachodnim jako artist-in-residence. Został odznaczony francuskim orderem "Chevalier dans l'ordre des Arts et des Lettres" (1974). Otrzymał doroczną nagrodę Związku Kompozytorów Polskich w 1988 r. Był członkiem jury Międzynarodowego Towarzystwa Muzyki Współczesnej w Atenach (1979), Oslo (1989) i Warszawie (1990), jak również Konkursu Gaudeamus w Holandii (1981, 1987). W latach 1971-1981 był członkiem komisji programowej festiwalu "Warszawska Jesień". W 1982 r. został zaproszony przez Pierre Bouleza do IRCAM, gdzie przez rok pracował jako doradca artystyczny. Dla pozyskania szerszej publiczności dla nowej muzyki Zygmunt Krauze prowadził cotygodniowy program w radiu France Musique w 1983 r. Współtworzył jako dyrektor artystyczny, wykonawca, kompozytor i prezenter serię 10 filmów "Muzyka powstaje" (1986) oraz 20 filmów "Cisza i dźwięk" dla Telewizji Polskiej (1988). Zygmunt Krauze wykładał na Kursach Nowej Muzyki w Darmstadt (1974), w Akademii Muzycznej w Sztokholmie (1975) i Bazylei (1979), Międzynarodowych Kursach Letnich w Kazimierzu Dolnym (1986) i Międzynarodowym Seminarium dla młodych kompozytorów w Groznjan (1988). Wykładał też na Uniwersytecie Indiana w Bloomington (1979) i Uniwersytecie Yale (1982) jako visiting professor. W 1980 r. wraz z innymi kompozytorami i muzykami Zygmunt Krauze reaktywował Polską Sekcję Międzynarodowego Towarzystwa Muzyki Współczesnej i został jej prezesem. W 1987 r. został wybrany prezesem Międzynarodowego Towarzystwa Muzyki Współczesnej.
[edytuj] Ważniejsze kompozycje
Piece for Orchestra No. 1 (1969), Piece for Orchestra No. 2 (1970), II Kwartet smyczkowy (1970), Folk Music na orkiestrę (1972), Aus aller Welt stammende na 10 instrumentów smyczkowych (1973), Soundscape na instrumenty, przedmioty i taśmę (1975), Fete galante et pastorale na orkiestrę i 4 solistów (1975), Koncert fortepianowy (1976), Suite de dances et de chansons na klawesyn i orkiestrę (1977), Koncert skrzypcowy (1980), Gwiazda, opera kameralna (1980), Tableau vivant na orkiestrę kameralną (1982), Piece for Orchestra No. 3 (1982), Arabesque na fortepian i orkiestrę kameralną (1983), III Kwartet smyczkowy (1983), Quatuor pour la naissance (1984), Symphonie Parisienne (1986), From Keyboard to Score na fortepian (1987), La Terre na sopran, fortepian i orkiestrę (1995), II koncert fortepianowy (1996).
