Sicilia (pristoria)
Di Wikipedia, l'enciclopedìa lìbbira.
[cancia] Periudu Anticu
Atturnu ô millenniu X a.C. l'omu ntâ Sicilia era prisenti appressu la Grutta dû Ginuvisi nni l'Ìsula di Livanzu, appressu ô Munti Pilligrinu nnâ grutta di l'Addaura, e appressu lu Gulfu di Casteddammari, nnâ grutta di l'Uzzo, appressu la grutta di San Tiudoru a Acquiduci 'n pruvincia di Missina.
Di l'èbbica dû brunzu sunnu nutati cumunità appressu Notu, Thapsos e nnâ zona di Milazzu.
Ntô tardu piriudu di l'èbbica dû bronzu, li Micinei ncrisi pi mutivi pulìtici e ecunòmici, accuminzaru a scumpariri dâ scena miditirranea. Ô sò postu arrivaru dû nord àutri pòpuli. Ellanico di Mitilene, narra dî Siculi e dî Ausoni, scacciati di l'Enotri versu ô 1260 a.C..
Ntra lu sèculu XIII a.C. e lu sèculu VIII a.C. (piriudu pricidenti a l'arrivata dî Greci 'n Sicilia), l'ìsula era spartuta tra quattru pòpuli:
Storia dâ Sicilia
