భారతీయ సినిమా
వికీపీడియా నుండి
ఈ వ్యాసం ఒక మొలక. దీనిని విస్తరించండి. |
భారతీయ సినిమా |
|
సంఖ్యా పరంగా భారతీయ సినిమా ప్రపంచంలో అత్యధిక చిత్రాలు నిర్మించే పరిశ్రమ. దాదాపు అన్ని ప్రధాన భాషలలోను సినిమాలను నిర్మిస్తున్నారు. హిందీ, తెలుగు, తమిళం, కన్నడ, మళయాళం, బెంగాలీ భాషలలో సినిమా నిర్మాణం మిగిలిన భాషలకంటే గణనీయంగా ఉన్నది.
1904లో మొట్టమొదటిసారి భారతదేశంలో "సినిమా చూపడం" జరిగింది. విదేశాలనుండి తెచ్చిన 'The Life of Christ' అనే చిత్రాన్ని ఒక చేతితో త్రిప్పే ప్రొజెక్టర్పై చూపించారు. సరైన వేగంతో (ఎక్కువా, తక్కువా కాకుండా) రీలును త్రిప్పడం అనేది ప్రొజెక్టరు ఆపురేటరు నైపుణ్యంపై ఆధారపడింది.
తెలుగు సినిమా |
||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
|
ఈ సినిమాను మళ్ళీ మళ్ళీ చూసిన దాదాసాహెబ్ ఫాల్కేలో స్వయంగా సినిమా తీయాలనే కోరిక బలపడింది. 'ABCD of Cinematography' అనే పుస్తకాన్ని ఆయన క్షుణ్ణంగా అధ్యయనం చేశాడు. 1912లో ఇంగ్లాండు వెళ్ళి దాదాసాహెబ్ ఒక కెమెరాను (Williamson Camera), ఇతర పరికారలనూ కొని వాటిని ఉపయోగించడం నేర్చుకొన్నాడు. వాటితో ఆయన 1912లో తీసిన 'రాజా హరిశ్చంద్ర' భారతదేశపు మొదటి చలనచిత్రం. ఇది 1913 మే 17న విడుదల అయ్యింది. ఆ సినిమా పబ్లిసిటీలో తమచిత్రం 2 మైళ్ళ పొడవుంటుందనీ, అందులో 57వేల ఫొటోలున్నాయనీ చెప్పుకొన్నారు. అలా దాదాసాహెబ్ ఫాల్కే 'భారతీయ చలనచిత్ర పితామహుడు' అయ్యాడు. ఇదే సమయంలో మద్రాసులో రఘుపతి వెంకయ్య కూడా ఇదే ప్రయత్నంలో ఉన్నాడు.
తరువాత దాదాసాహెబ్ 1914లో 'మోహినీ భస్మాసుర', 'సత్యవాన్ సావిత్రి', అనే మరి రెండు మూకీ చిత్రాలు తీశాడు. లండన్నుండ వెలువడే 'Cinematography and Bioscope' అనే పత్రిక ఈ చిత్రాలను ప్రశంసించింది.
మొదటితరం కదిలే చిత్రాలు ప్రేక్షకులను మంత్రముగ్ధులను చేశాయి.