ปฏิกิริยานิวเคลียร์ฟิวชัน

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

ปฏิกิริยานิวเคลียร์ฟิวชัน (อังกฤษ: Fusion reaction) เป็นปฏิกิริยานิวเคลียร์ที่เกิดจากการรวมนิวเคลียสของของธาตุ ได้นิวเคลียสที่หนักว่าเดิมและมีเสถียรภาพมากขึ้น

เชื่อกันว่าพลังงานจากดวงอาทิตย์ที่แผ่ออกไปในสุริยจักรวาลเกิดจากปฏิกิริยานิวเคลียร์ชนิดนี้ ซึ่งต้องอาศัยความร้อนที่อุณหภูมิสูงนับล้านองศาเซลเซียส และมาจากการรวมนิวเคลียสของไฮโดรเจน 4 อะตอม ได้เป็นฮีเลียม 1 อะตอม โดยเกิดขึ้นบริเวณผิวรอบนอกของดวงอาทิตย์

มนุษย์พยายามที่จะสร้างปฏิกิริยานี้โดยการรวมดิวเทอเรียม (deuterium) 2 อะตอมเป็นไฮโดรเจน 1 อะตอม โดยพลังงานต่อมวลของปฏิกิริยานี้มากกว่ากระบวนการฟิซชันมาก อีกทั้งผลิตผลจากปฏิกิริยานี้จะไม่เป็นสารกัมมันตรังสี