สมเด็จพระเพทราชา
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
สมเด็จพระเพทราชา ปฐมกษัตริย์ของราชวงศ์บ้านพลูหลวง ราชวงศ์สุดท้ายของอาณาจักรอยุธยา เป็นกษัตริย์ลำดับที่ ๒๘ ของอาณาจักรอยุธยา พระเพทราชา เดิมเป็นสามัญชนชาวบ้านพลูหลวง แขวงเมืองสุพรรณบุรี(ปัจจุบันคือ บ้านพลูหลวงตั้งอยู่ในตำบลสนามชัย อำเภอเมือง จังหวัดสุพรรณบุรี) ต่อมาได้รับราชการในวังโดยรับตำแหน่งสูงเป็นที่พึงพอพระราชหฤทัย ในรัชสมัยสมเด็จพระนารายณ์มหาราช ได้ขึ้นครองราชย์โดยการปราบดาภิเษก โดยหลวงสรศักดิ์ (สมเด็จพระเจ้าเสือ) ซึ่งเชื่อว่าเป็นบุตรบุญธรรมของพระองค์ ขุนนาง อำมาตย์พร้อมกันกราบทูลเชิญขึ้นครองราชย์ เป็น สมเด็จพระเพทราชา หรือ สมเด็จพระมหาบุรุษ ในปี พ.ศ. ๒๒๓๑ ด้วยพระชนมายุ ๕๖ ชันษา สิ้นพระชนม์เมื่อปี พ.ศ. ๒๒๔๖ พระชนมายุ ๗๑ ชันษา
พระเพทราชาทรงมีมเหสีสำคัญๆอยู่ ๓ พระองค์ ได้แก่
- กรมหลวงโยธาเทพ หรือ มเหสีฝ่ายซ้าย - พระราชธิดาในสมเด็จพระนารายณ์ มีพระราชโอรสคือ เจ้าฟ้าชายตรัสน้อย
- กรมหลวงโยธาทิพ หรือ มเหสีฝ่ายขวา - พระน้องนางในสมเด็จพระนารายณ์ มีพระราชโอรสคือ เจ้าฟ้าชายเจ้าพระขวัญ (ถูกพระเจ้าเสือสำเร็จโทษด้วยท่อนจันทน์)
- พระนางกุสาวดี มเหสีพระราชทานจากพระนารายณ์ พระธิดาในพญาแสนหลวง เจ้าผู้ครองนครเชียงใหม่
[แก้] ดูเพิ่ม
| รัชสมัยก่อนหน้า: สมเด็จพระนารายณ์มหาราช ราชวงศ์ปราสาททอง |
พระมหากษัตริย์ไทย ราชวงศ์บ้านพลูหลวง ๒๒๓๑ – ๒๓๑o |
รัชสมัยถัดไป: สมเด็จพระเจ้าเสือ ราชวงศ์บ้านพลูหลวง |
