สารต้านฮิสตามีน

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

สารต้านฮิสตามีน (antihistamine) เป็น ยา ที่ใช้กำจัดหรือลดผลของ ฮิสตามีน (histamine) ซึ่งเป็นเป็นสารเคมีที่ถูกปลดปล่อยภายในร่างกายจาก ปฏิกิริยาภูมิแพ้ (allergic reactions) โดยผ่านการกระทำที่ ตับรับฮิสตามีน (histamine receptor) สารที่มีผลในการรักษาจะออกฤทธิ์ในการยับยั้งตัวรับฮีสทามีนนี้จึงถูกเรียกว่า สารต้านฮีสตามีน - สารอื่นที่มีผลต้านฮีสทามีนแต่ไม่ออกฤทธิ์ที่ ตับรับฮิสตามีน จะไม่เป็นสารต้านฮีสทามีนที่แท้จริง

โดยทั่วไป สารต้านฮีสตามีนจะหมายถึง ตัวรับปฏิปักษ์ H₁ ซึ่งเรียกว่า สารต้านฮิสตามีน-H₁ เราพบว่า สารต้านฮิสตามีน-H₁เป็น ตัวทำการกลับ (inverse agonist) ที่ตัวรับฮิสตามีน-H₁มากกว่าที่จะเป็น ตัวรับปฏิปักษ์ per se. (Leurs, Church & Taglialatela, 2002)

[แก้] ดูเพิ่ม

• H2-receptor antagonist

[แก้] อ้างอิง

• Forneau E, Bovet D (1933). Recherches sur l'action sympathicolytique d'un nouveau derive du dioxane. Arch Int Pharmacodyn 46, 178-91.
• Leurs R, Church MK, Taglialatela M (2002). H₁-antihistamines: inverse agonism, anti-inflammatory actions and cardiac effects. Clin Exp Allergy 32, 489-98.
• Nelson, WL (2002). In Williams DA, Lemke TL (Eds.). Foye's Principles of Medicinal Chemistry (5 ed.). Philadelphia: Lippincott Williams & Wilkins. ISBN 0-683-30737-1
• Rossi S (Ed.) (2004). Australian Medicines Handbook 2004. Adelaide: Australian Medicines Handbook. ISBN 0-9578521-4-2
• Simons FER (2004). Advances in H₁-antihistamines. N Engl J Med 351 (21), 2203-17.