Çamlıyayla, Mersin

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Çamlıyayla, Mersin ilinin Toroslardaki küçük bir ilçesidir. Halk arasındaki diğer bir adı Namrun'dur. Merkez nüfusu kışın 5-6 bin, yazın ise 40-80 bin arasında değişir.

[değiştir] Genel Bilgiler

Yaylalık bir alan olduğu için yazın çok hareketlidir. Adana, Mersin ve Tarsus'un yerlileri yaylaya buraya çıkarlar. Tarsus'tan ayrılarak 1991'de ilçe olmuştur. Doğası ve çamlıklarıyla mehşhurdur. 2700 metredeki Çiniligöl ve Yazıgöl, Papazın bahçesi, Cehennemdere ve daha birçok yeri görmeye değerdir. Türkiye'deki en yaşlı, dünyada ise 3. sıradaki yaşlı ağaç olan Ana ardıç da bu ilçededir.

İlçede, yaz aylarında yayla turizmine yönelik hareketlenmeler görülür. Çevre il ve ilçelerden gelen yerli ve yabancı turistler ile yayla evlerine göç eden vatandaşlar, yaz aylarını burada geçirmektedirler. Yazı ilçede geçiren vatandaşların inşa ettirdikleri yayla evleri geleneksel Türk evlerinin güzel birer örneğidir. Bunların büyük bir kısmı kış aylarında kapalıdır, yerli halkın oturduğu evlerse yaz-kış kullanılmaktadır.

Namrun Kalesi Cehennemdere-Cocakdere yaban keçisi koruma ve üretme sahası olarak ayrılmıştır. Çamlıyayla’da bir de Yaban Keçisi Üretme İstasyonu kurulmuştur. Cehennemdere avlağı,1989 yılından itibaren yerli ve yabancı av turizmine de açılmıştır. Yörede yaban domuzu,tavşan,keklik ve yırtıcı kuşlardan kartal bulunmaktadır. Ayrıca Cehennemdere Irmağı boyunca da alabalık avlanmaktadır.

[değiştir] Coğrafya ve Nüfüs

İlçe merkezinin yerleşim alanı 634 hektar, yüzölçümü 811 km²’dir. Denizden yüksekliği şehir merkezinde 1100 metredir. İlçe kuzeyden Ulukışla Niğde, doğu ve güneyden Tarsus, kuzeybatıdan Ereğli Konya, batıdan ise Mersin il merkeziyle çevrili olup,Toroslar’ın zirvesine yakın yayla iklimine sahip bir yerleşim birimidir.

Bolkarlarda kış yerleşim alanlarının içine kadar ormanla kaplı olan Toroslar’ın ağaç sınırının üstündeki haşin çıplak tepelerine kadar uzanmakta olan Çamlıyayla ilçesi, bir tarafından Cehennemdere, bir tarafından Kadıncık Vadisi ile eşine az rastlanan doğal güzelliklere sahiptir.

Çamlıyayla sınırları içerisinde yer alan ormanlarda çam, karaçam, kızılçam, fıstık çamı, ardıç, dişbudak, selvi, meşe türleri, çınar, akasya ve defne ağacı bulunmaktadır. Ayrıca aromatik bitki örtüsünde sıklamen, sahlep, kekik, nane ve defne yetişmektedir. Koruma altına alınan ve 9.5 m çevresi bulunan 1000 yaşlarındaki Anıt Ardıç (Ana Ardıç) ile Cocakdere’deki 670 yaşlarında olan Koçsedir (Kocakatran ) görülmeye değer anıtsal ağaçlardandır.

2000 Genel Nüfus Sayımı sonuçlarına göre ilçe nüfusu, 18 bin 964’dür. Bu nüfusun 8 bin 806’sı ilçe merkezinde, 4 bin 894’ü Sebil Kasabası’nda, 5264’ü de köyde yaşamaktadır. Yayla özelliği nedeniyle ilçe merkezi, kasaba ve köylerdeki nüfusu yaz aylarında 100 bine yaklaşmaktadır.

[değiştir] Tarih

İlçeye adını veren Namrun Kalesi,Haçlıların bu bölgeye geldikleri devirlerde ve Selçuklular zamanından başlayarak uzun süre Ermenilerin elinde kalmıştır. Bu dönemde Namrun Senyörü olarak tanınan Oşin’in burada hüküm sürdüğüne dair bilgiler vardır. Oşin 1081 tarihinde askerleriyle birlikte Bizans imparatoru Alaksios’un kumandanı durumundayken bölge Selçuklulara ve daha sonra diğer Müslüman devletlere geçmiştir.1845‘den sonra başlayan Osmanlı-Memluk savaşları sırasında Namrun’u Ali Paşa ele geçirmiştir.

Çamlıyayla Mersin’in Tarsus ilçesine bağlı Namrun adı altında bir beldeyken 3644 sayılı kanunla Tarsus ilçesinden ayrılarak, 27 Ağustos 1991 tarihinde ilçe olmuştur.