Aslî deliller

Vikipedi, özgür ansiklopedi

İslam İslam Tarihi

İslam Hukuku Kavramları ve Kaynakları

Fıkıh • Şeriat • Re'y İçtihad • Fetva

Şer'î Deliller

Aslî deliller:

Kur'an • Sünnet İcma • Kıyas

Fer'î deliller:

Mesâlih-i mürsele • İstihsân İstishâb • Zerâyi' Örf-Âdet-Teâmül Sahâbî kavli Geçmiş Şeriatlar

Fıkıh Mezhepleri

Hanefi mezhebi Şafii mezhebi Maliki mezhebi Hanbeli mezhebi Zeydiyye • Caferiyye Zahiri mezhebi

Diğer İslam Mezhepleri

Aslî deliller, bir İslam hukuku yani fıkıh terimi.

Aslî deliller terimi ve içinde barındırdığı alt başlıklar, Şer'î delillerin bir kısmını oluşturmaktadır. Şer'î delillerin diğer kısmı ise fer'î delillerdir.

Aslî deliller dörde ayrılır, bunlar:

• Kitab (Kur'an)
• Sünnet
• İcmâ
• Kıyas

Bu dört asli delilden, ilk ikisi yani Kur'an ve Sünnet, vahye dayanan yani İslam dinindeki naslara dayanan delillerken diğer ikisi yani icma ve kıyas ise vahiy temelli olmayıp akli olmakla beraber İslami naslar ile ilişkilidir.

İslam hukukunda herhangi bir konu hakkında delil arandığı zaman, ilk önce Kitab yani Kur'an'a başvurulur. Eğer Kur'an'da birebir karşılık gelen bir şey bulunamazsa, Sünnet'e bakılır. Daha sonra sırasıyla icma ve kıyas, sonra ise fer'î delillere başvurulur. Yani sıra şu şekildedir:

1. Kitab yani Kur'an
2. Sünnet
3. İcmâ
4. Kıyas
5. Fer'î deliller