Hoyrat
Vikipedi, özgür ansiklopedi
Hoyrat, (Horyat da denir) dört dizelik serbest tarzda halk edebiyatı nazım türüdür. Söz ve ezgisinde yiğitlik havası hakimdir.
Irak’ta Türklerin yoğun olduğu Kerkük ve Erbil ile Diyarbakır, Elazığ, Harput, Erzurum, Kars, Urfa yörelerinde yaygındır.
Basit üsluplu, derin anlamlı, uyumlu, cinaslı sözcüklerden kuruludur. Genellikle 7 hecelidir. Benzer dizelerin başına veya sonuna konulan ve miyan denilen ek sözcüklerle vezin bozulabilir. İlk dize bir anlam ifade eden ve diğer dizelere ayak veren cinaslı bir sözcüktür. Hoyrat söyleyenlere hoyrat çağıran ya da sazlıyan (yas törenlerinde ağıt yakan anlamında) denir. Anadolu’da hoyratların bir bölümüne ayaklı mani, kesik mani adı da verilir.
[değiştir] Hoyrat örneği
Dolandı gün Döndü gün dolandı gün Men sene daldalandım Sene de dolandı gün
Güle naz Bilbil eyler güle naz Girdim dost bağçasına Ağlayan çok gülen az
Yüz aya değer Hüsniv yüz aya değer Ay var bir güne değmez Gün var yüz aya değer
Düşte gör Hayalde gör Hayalde gör düşte gör Düşenin dosti olmaz İnanmazsan düşte gör
