Motî:air 2
Èn årtike di Wikipedia.
air 2 [o.n.] (v.m.) 1. åre did dinltins, fwait avou on flitchant bwès tinkyî pa ene coide, et k' on saetche des flitches (baguetes avou ene ponte di fier) avou. rl a: airtchî. F. arc. >> air d' årbalesse: boket d' l' årbalesse, la k' on mete li flitche. F. arc d' arbalette. 2. sacwè k' a l' minme cogne. rl a: årvô, årcåde, airdiè, årtcheure, air-gode, åtche. F. arc, cintre, arcade, arche. >> air di dragon: baguete di fier riployeyes, ki fjhèt l' basti d' on dragon volant. F. arc de cerf-volant. >> djambe d' air: maçonreye fwaite ådfoû, po stançner les meurs, et ki toute sol meur pa èn air. Li djambe d' air est on måjhnaedje tipike des eglijhes gotikes. I fåt ene djambe d' air tos les cénk metes inte les pegnons (A. Carlier & W. Bal). rl a: sitançon, budea. F. arc-boutant. Ingl. butressing. >> Rowe des Airs: no d' ene rowe di Lidje. 3. (mot di speleyo) trawa d' ene rotche castinnixheuse, djusse dizo l' copete, k' a l' cogne d' èn air. rl a: trawêye° rotche. >> l' Air: no d' ene rotche del Basse Aiwe d' Oûte, ribatijheye pa rdoblaedje "Årcåde a l' Air". Disfondowes: ê, êr, ér, êres (femrin pluriyal), ark. Etimolodjeye: latén "arcus" (minme sinse); rl a: åtche.
 odzeu: èn air d' årbalesse (Daegntoele). a droete: djambe d' air al catedråle Notrudame di Paris (Daegntoele). |
 |
