Motî:leu 2
Èn årtike di Wikipedia.
leu 2 [o.n.] (v.m.) plaece. F. lieu. Esp. lugar.
>> n' aveur ni feu ni leu, esse sins feu ni leu:
a) n' aveur nou lodjisse d' accion. L' eglijhe di Leglijhe est distrûte; Sint Mårtén n' a ni feu ni leu (P. Jean). Les djins djåzèt principålmint do toirt ki vos fjhoz a vosse pôve vî pere, tot rwiné; vos l' leyîz la, so vosse plantchî, sins feu ni leu, sins esse sognî (Simon li Scrinî).
b) n' aveur pus nole håsse di coûtchî avou èn ome, tot djåzant d' ene feme (u l' contråve). Trossî des cotes, lon erî des bigotes, ki, so leu pantalon, ont scrît, "cial, i n' a pus ni feu ni leu." (J.P. Vervier).
>> les Sint Leus: (mot des rlidjons) plaeces la k' les profetes askepieus ont skepyî, pretchî, mori.
Etimolodjeye: latén locum (plaece).
Omonimes:
