Motî:loper
Èn årtike di Wikipedia.
loper [v.c.] riloper, golafer. Il a lopé on bon côp al botaye. I lope å peket. rl a: lofer. F. lamper.
Disfondowes: loper, lamper.
Etimolodjeye: candjmint di "lamper", do francike "lapôn", letchî; mostere èn avalaedje tot fjhant do brut.
| lopåd, lopåde [o.f.n.]
1. golafe. Èç lopåd la, i n' a jamwais s' conte a mindjî. Vola co l' lopåd k' arive po s' mete a tåve. (F. Deprêtre et N. Nopère). rl a: aspanse, golafe. F. goinfre.
2. onk ki boet sol conte des ôtes. Vos boevoz sol conte des ôtes, lopåd ! F. profiteur.
Disfondowes: lapârd, lofaud, e, lopaud, e.
| lopêye [f.n.]
1. grande golêye (d' aboere). I boet a grossès lopêyes. F. goulée. >> rinde lopêye: rinåder. F. dégobiller.
2. sôlêye. "Nosse lopêye", dijheut ele li grand-mere di s' fré, ki boeveut come on trô (A. Lurquin). F. ivrogne.
Disfondowes: lampêye, leupêye, lèpêye, lapéye, lofoye, lofêye, lopêye.
| lopete [f.n.] boune bire.
Parintêye:
Minme sitok etimolodjike:
