Motî:moustî
Èn årtike di Wikipedia.
moustî
I. [o.n.] (v.m.)
1. abeye. Pol shijhe di Noyé, al låtche, on vs dinrè do tchôd vén: tot l' moustî serè bén wårni. (J. Lodomez). Sitåré sol falijhe, li moustî d' Melk reschandixh ses vîs meurs (J.P. Dumont). Paretreut k' asteure, il est e penitince dins on moustî, après awè co fwait des sinnes dins on viyaedje (J. Schoovaerts). Les Hongrwès vénront tournicoter åtoû do moustî d' Lôbe k' endè djåze divins ses vîs papîs (J.P. Dumont). F. moutier, monastère. >>fé k' l' eglijhe dimeure emey li moustî: waitî d' continter tertos, di dner a tchaeconk ses abondroets.
2. eglijhe. Les roufe-tot-djus n' åront d' keure ki cwand l' moustî avou si årvô serè-st al valêye (C. Adam). >>i fåt leyî l' moustî wice k' il est: i n' fåt nén candjî les dujhances des djins.
3. fond d' l' eglijhe.
4. cimintire (aite). Vo t' è la co onk k' est evoye doirmi å Moustî (S. Fontaine).
II. Moustî [n.pl.] no di des viyaedjes del Walonreye.
1. Moustî-so-Sambe: ancyin ptit ban del Walonreye, e F. Moustier-sur-Sambre, rebané avou Djmepe.
2. viyaedje del Braibant, rebané avou Cirou e l' an III (1794-1795).
3. Moustî-dlé-Nivele: (so plaece:Moustië) ancyin ptit ban del Walonreye, e F. Monstreux, rebané avou Nivele.
4. (so plaece: Moutiè) ancyin ptit ban del Walonreye, e payis picård, e F. Moustier, rebané avou Fraine-dilé-Anvegn.
Disfondowes: moustî, mostî, moustîr, mostîr, mostiè, moustiè; Tch. moutî; Pc. moutiè, moutië.
Etimolodjeye: grek "monastérion" (minme sinse).
Mots d' acolaedje :
- Cirou-Moustî
