Motî:saeyea
Èn årtike di Wikipedia.
saeyea [o.n.] grand pot k' on mete 10 a 20 lites d' aiwe (ou tot l' minme ké likide), avou ene manike, fwait d' blanc fier, d' aluminiom, di plastik, di cawoutchou. Les femes alént poujhî des grands saeyeas d' aiwe ézès fontinnes po rlaver les fniesses et renairi les måjhones après l' ivier (G. Pècheur). F. seau. >> ploure° a saeyeas.
Etimolodjeye: latén "sitella" (minme sinse).
| saeyete 1 [f.n.] pitit saeyea wice k' on mete des botons. Ces botons la sont ritnous dins ene saeyete, pask' on n' les pout nén piede (O. Coutisse-Uyttebroucke). I mousse al gregne èt s' ramoenne avou ene saeyete plinne di grinnes po dner ås oujheas (G. Pècheur). Li tchôdronî vneut todi li samwinne del dicåce po ristinner les coyîs, po rmete des noûs cous d' blanc fier azès saeyletes ki corént (J. Calozet).
Etimolodjeye: raptitixhante cawete -ete.
| saeyoûle [f.n.] (mot d' arkeyolodjisse) djusse sins manike. Dins les tombales, gn a sovint des djusses, k' on lome saeyoûles, po-z î mete a magnî pol moirt: des grins, del farene, del låme (L. Mahin).
Etimolodjeye: calcaedje riwalonijhî (cawete -oûle) do F. situle. (minme sinse) 2005.
Omonimes:
- saeyete (f.n., potchante ou saeyante pitite biesse)
Omonimes coinreces:
- sayete (f.n., fene linne po texhe)
