Motî:souker
Èn årtike di Wikipedia.
souker (codjowaedje)
I. [v.s.c.]
1. diner åjheymint des côps d' tiesse, tot djåzant d' on berå, d' ene gade. Dj' ans on berå ki souke: n' intrez nén e paxhi. Des gruzlins tocnut ås cwåreas Pacô, l' bijhe souke come on berå. F. frapper, heurter de la tête.
2. (imådjreçmint) cåzer waeraxhmint, sins tuzer, et tchoker les djins. Dimefyîz vs des linwes k' ont stî trimpêyes dins l' souke; a ene douce alinne, våt mî, sovint, ene sakî ki souke (H. Pétrez). F. être cinglant, poignarder.
II. [v.c.]
1. bouxhî (so ene sakî) d' on côp d' tiesse. >> souker moirt: bouxhî (so ene sakî) pol touwer (dins des fråzes di mançaedje). Torade, dji t' va souker moirt !
2. diner des côps d' coines. Li vatche m' a souké on fåmeus côp.
3. potchî (ene frumele). F. saillir. >> c' est todi les pus laids boks ki soukèt les pus belès gades: dijhêye a ene sakî k' a agritchî ene bele feme.
4. mete (ene feme) ecinte. Elle a stî soukêye d' ene bele manire. F. engrosser.
II. si souker:
1. (lu-minme) tchoker si tiesse disconte ene sacwè d' deur, et s' fé må. Ele s' a souké l' tiesse ås montêyes del cåve. rl a: buker. F. se cogner, se heurter la tête.
2. (n' on l' ôte) si bouxhî coine conte coine, tot djåzant d' berås, di toreas, di ciers. Les berås s' soukèt po djouwer. rl a: kissouker. >> Il (elle) est todi metou (owe) ou çki les gades (u: les boks) si soukèt: il est todi la k' i n' fåreut nén: å mitan d' ene margaye, u: la k' on n' vout nén k' i soeye. F. fourré(e) au mauvais endroit.
Disfondowes: souker, suker, sukè, sëker, sukî, soukî, zouguî, zouguer.
| souké, êye [addj. & o.f.n.] tiestou (owe). To n' freus ddja rén coprinde a ç' souké la. rl a: buké. F. têtu(e), entêté(e).
Disfondowes: souké, êye, soukî, èye, zougué (ée).
| soukeu, soukeuse u soucresse [o.f.n.]
1. li ci (cene), li biesse ki souke. Gn aveut on soukeu dins les berås, ça fwait k' on l' a dvou vinde. Li marionete di Lidje Tchantchès°, on l' lome li soukeu, pask' i s' disfind sovint tot dnant on côp d' tiesse.
2. (imådjreçmint) revinteu. >> les soukeus d' l' an trinte: revinteus di 1830. C' esteut kékes moes divant k' les soukeus d' l' an trinte ni montexhe a Brussele po fé magnî ås canifichtônes leus poyous bounets (J. D. Boussart). F. révolutionnaire.
| souke 2 [f.n.]
1. côp dné del tiesse.
2. pitit côp setch avou li dbout d' ene sacwè. Ene pitite souke d' ene rame di vagons et vla l' machine, k' on-z aveut rovyî d' mete li frin, evoye tot belmint (Henri Pétrez). F. choc, heurt, collision.
Disfondowes: souke, suke, zougue.
